Ο Καρλ Μαρξ έλεγε ότι «η θρησκεία είναι το όπιο του λαού». Για όλους εμάς, τους «άρρωστους» με την μπάλα, η καθημερινή επαφή με το τόπι είναι το δικό μας… ναρκωτικό. Μια μορφή εξάρτησης που δύσκολα μπορεί κανείς να απολέσει. Και ναι, θα ήταν οδυνηρό να μας το κόψουν.
Ίσως όμως δεν υπάρχει πια άλλη λύση. Μόνο μια ριζοσπαστική απόφαση που μπορεί να ταράξει τα νερά, να προκαλέσει οικονομική ασφυξία και να οδηγήσει σε μία άλλη αθλητική Ελλάδα.
Ας σταματήσουν λοιπόν εδώ και τώρα όλα τα σπορ. Και το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ και το βόλεϊ. Ας συνεχίσει για το επόμενο τρίμηνο μόνο ο ερασιτεχνικός αθλητισμός.
Οι ανίκανοι που διοικούν τον ελληνικό αθλητισμό δεν μπορούν να βρουν λύσεις. Τα λαμόγια που κρατάνε τα ηνία στα επιμέρους αθλήματα έχουν βιάσει την κοινή λογική, το αθλητικό πνεύμα, τα πάντα.
Φτάνουμε σε σημείο πλέον να μην μπορούν να διεξαχθούν αγώνες βόλεϊ γυναικών και η είσοδος να επιτρέπεται μόνο σε ανήλικους. Γίνονται αγώνες βόλεϊ και μπορείς να μπεις στο γήπεδο μόνο αν φοράς σχολική ποδιά. Ο τελικός του μπάσκετ τη μία μέρα γίνεται με μαθητές και την άλλη καθόλου.
Κι ο κόσμος παρακολουθεί τις εξελίξεις έχοντας μόνιμα το δάχτυλο στο F5. Απογοητευμένος από την καθημερινότητά του, από τις δουλειές που χάνονται, από τα προβλήματα που αγγίζουν το σπίτι του, έχει ως μοναδική διέξοδο τα σπορ. Κι αντί να ευχαριστιέται, νιώθει ολοένα και πιο εγκλωβισμένος. Η δικαιοσύνη θεότυφλη, τα αρμόδια όργανα έχουν πάθει λουμπάγκο από τις επικύψεις στα μεγάλα αφεντικά, τα πρωταθλήματα λιγδιασμένα, παιχνίδια που βρομάνε ακόμα και στο στοίχημα, το οποίο αποτελεί την τελευταία σανίδα σωτηρίας ανθρώπων με χαμηλό εισόδημα.
Αυτός είναι όμως ο αθλητισμός στη χώρα μας. Μια μικρογραφία της σάπιας κοινωνίας. Των ξεφτιλισμένων απατεώνων πολιτικών, που λες και είναι κλεισμένοι σε γυάλα, παρακολουθούν τις εξελίξεις κι όταν αποφασίσουν να παρέμβουν το πράττουν μονάχα για να κάνουν «σκριν» σε κάποιον χρηματοδότη τους, δήθεν επενδυτή του αθλητισμού.
Η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο.
Για κάθε νόμο, υπάρχουν και δύο παραθυράκια. Κι έτσι η ιστορία διαιωνίζεται ακούγοντας ύστερα από κάθε Καραϊσκάκη αξιολύπητα, άβουλα ανθρωπάκια της Πολιτείας να βγάζουν πύρινους λόγους για πάταξη της βίας.
Κι από την άλλη, παράγοντες που δήθεν υπηρετούν τον αθλητισμό βουτηγμένους στην ιδιοτέλεια και στη διαφθορά κι από κάτω ένα σωρό «στρατιωτάκια» (από διαιτητές μέχρι δημοσιογράφους), έτοιμα να προσκυνήσουν και να φιλήσουν κατουρημένες ποδιές για να ανέβουν στο «άρμα» του «δυνατού».
Δεν χρειάζεται να μιλήσουμε με ονόματα. Ξέρετε πολύ καλά όλοι ποιοι είστε. Σας ξέρει και όλη η Ελλάδα. Για αυτό σας φτύνει.
Αυτό όμως που βλέπουμε, δεν είναι αυτό που αγαπήσαμε όλοι. Από τη στιγμή που το αποδέχεται και η Πολιτεία με την πρωτοφανή απόφαση να επιτρέπει την είσοδο μόνο σε μαθητές στα ντέρμπι, δεν έχει παρά να λάβει για μία φορά μια απόφαση-σταθμό. Διακοπή όλων των σπορ επ' αόριστον.
Super League, Α1 μπάσκετ, βόλεϊ ανδρών, γυναικών, πόλο, χάντμπολ. Όπου έχει συμβεί το παραμικρό, να μπει λουκέτο. Οικονομική ασφυξία σε όλους μπας και ξεβρομίσει ο τόπος από όσους το παίζουν παράγοντες χάρη στις σκανδαλώδεις επιδοτήσεις του ΟΠΑΠ.
Τρεις μήνες απομένουν για τη λήξη της σεζόν; Ας αξιοποιήσει αυτό το διάστημα, χωρίς καμία χρονική πίεση, για την απόλυτη εξυγίανση του αθλητισμού. Τι χρειάζεται; Νομοθετήσεις, έρευνες, κόντρα με τα κυκλώματα, συναντήσεις με όλους τους υγιείς φορείς, με τους αθλητές που δέχονται τούβλα και ρισκάρουν την ακεραιότητά τους. Να ταξιδέψουν επιτροπές στο εξωτερικό να δουν πώς διοργανώνονται τελικοί, ντέρμπι, πρωταθλήματα και να γυρίσουν γεμάτοι ιδέες που θα μπορούν να υλοποιηθούν.
Το σημαντικότερο, όμως, όλων θα είναι το αληθινό μήνυμα: Ότι οι ψευτομαγκιές τελείωσαν.
«Μα, να διασυρθεί η Ελλάδα στο εξωτερικό;» θα αναρωτηθεί κάποιος. Ας διασυρθεί. Τι χειρότερο μπορούμε να πάθουμε από όσα κάθε εβδομάδα δημοσιεύονται σε όλη τη Γη για τη μπανανία που κάποτε γέννησε τον πολιτισμό και σήμερα παράγει μόνο… Αλητισμό. Ίσα-ίσα που ίσως δοθεί και μια ένδειξη στους απ' έξω ότι αυτοί εκεί οι τριτοκοσμικοί επιχειρούν με σκληρά, ριζοσπαστικά μέτρα να αλλάξουν.
Έτσι όπως είμαστε τώρα, πιστεύει έστω και ένας ότι μπορεί να αλλάξει κάτι; Από τη στιγμή που εισαγγελείς παραδέχονται πως δεν υπάρχουν σοβαρά πειθαρχικά δίκαια, άρα και ποινές, ας τα διακόψουν όλα τώρα. Πριν η οργή που νιώθει τώρα ο κόσμος μεταβληθεί σε ποτάμι δίχως επιστροφή.
Στο διάολο λοιπόν και τα Κύπελλα και τα Πρωταθλήματα. Κατεβάστε τους διακόπτες και δώστε ραντεβού τον Σεπτέμβριο όπως οι κινηματογράφοι. Έχετε τα... άντερα να πάρετε μια απόφαση που μπορεί να γράψει Ιστορία;
ΥΓ. Οι πολιτικοί που χρησιμοποιούν τον αθλητισμό για να τραβούν την προσοχή του κόσμου από τα πραγματικά προβλήματα θα πρέπει να θυμούνται τούτο: Από τον αθλητισμό έχουν ξεκινήσει πόλεμοι. Κι επαναστάσεις. Ας προσέξουν καλά διότι το προϊόν που χρησιμοποιούν ως ανάχωμα, είναι αυτό που μπορεί να βάλει τη σπίθα για να προκαλέσει την κοινωνική έκρηξη που προσπαθούν να αποφύγουν. Και τότε θα αποδειχθεί αυτό που έγραφε ο Σταύρος Θεοδωράκης: Ότι είμαστε περισσότεροι πανάθεμά μας!
Από Βασίλης Παπαθεοδώρου
πηγή : gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου