Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ
Με αφορμή τα δημοσιεύματα στον τύπο της 27 Νοε 2011 για περιστατικό,
που συνέβη στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, θα θέλαμε να σας γνωρίσουμε
μερικές μας επισημάνσεις.
α. Ως προς αυτό τούτο το περιστατικό, επειδή δεν είναι γνωστές όλες του οι πτυχές, δεν πρέπει η επίσημη πολιτεία να προβαίνει εν σπουδή σε χαρακτηρισμούς και δημόσιες δηλώσεις πριν διερευνηθούν πλήρως οι λεπτομέρειες επί των συνθηκών και των πεπραγμένων, που συνέθεσαν το συμβάν.
β. Ένιοι «δημοσιογράφοι», αδιευκρινίστου ποιόντος, σκοπού και προθέσεων, επιχειρούν να επιτύχουν μία «πολιτικού» τύπου αντιπαράθεση, ώστε να επιτελεσθεί διάσειση της δημοκρατικής σταθερότητας.
γ. Η δημοσιογραφική σπίλωση Ευελπίδων και Αξιωματικών είναι υποβολιμαία και ανάγει σε προθέσεις εκτροπής της εστιασμένης αρνητικής ψυχολογίας της κοινής γνώμης κατά των πολιτικών και της διαφθοράς του πολιτικού συστήματος.
δ. Η δημοκρατία δεν κινδυνεύει από την ευκλέα των Ευελπίδων Σχολή, η οποία τροφοδοτεί την πατρίδα μας με εξέχουσες στρατιωτικές προσωπικότητες πεπροικισμένες με τις αρετές εκείνες, που η Ελληνική Ιστορία έχει καταγράψει με χρυσά γράμματα.
Απεναντίας η δημοκρατία κινδυνεύει από έννοιες και δράσεις, που γεννώνται μέσα από την αναρχία, την εγκληματικότητα, την διαφθορά, την κοινωνική ανασφάλεια και την ασάφεια για το αύριο εκείνων των Ελλήνων, που με απέραντη αφοσίωση πιστεύουν στην Πατρίδα.
ε. Η «κοινωνική μηχανική» -κι ας επιχειρηματολογηθεί το αντίθετο- έχει κατορθώσει να δημιουργήσει ένα κλίμα δυσαρέσκειας και κατήφειας στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, πράγμα το οποίον δεν συνηγορεί στην διατήρηση υψηλού του φρονήματος εντός του στρατεύματος. Και το ανησυχητικό είναι ότι το φρόνημα αυτό δεν κατηγοριοποιείται σαν συντεχνιακό αλλά «Ελληνικό».
στ. Για ό,τι συμβαίνει στον κόσμο γενικώς υπάρχει μία αιτία· μία πρόκληση. Γιατί λοιπόν η δημοκρατία, της οποίας την ορθή λειτουργία μετά πίστεως υποστηρίζουμε, να δέχεται με απροσηγορία και εκδικητικότητα την όποια έκφραση ανησυχίας, οποθενδήποτε κι αν αυτή προέρχεται; Στην προκειμένη περίπτωση, πέραν της πανελλαδικώς διεσταλμένης εκφράσεως ανησυχίας για το μέλλον της πατρίδας μας, έτυχε και ενός τύπου «σουαρέ» εκφράσεως από το άνθος της νεολαίας των Ελλήνων. Για εμάς τους Έλληνες πολίτες, τούτη η έκφραση είναι ένα συνεπαγόμενο της γενικής ανησυχίας μήνυμα προς την εξουσία, ότι δηλαδή οφείλει να διατηρείται στο ύψος των εθνικών περιστάσεων και όχι στην υπηρέτηση μικροκομματικών επιδιώξεων ή του βιαστικής και επομένως αστόχου εκτιμήσεως προσωπικού πολιτικού κόστους.
Επειδή εμείς οι Έλληνες πολίτες, θεωρούμε τους Ευέλπιδες παιδιά Ελλήνων· παιδιά μας. Το αίμα από το αίμα μας. Την ελπίδα για ένα ασφαλές αύριο. Τους αγνούς διαπιστεύοντες την ακεραιότητα της πατρίδας μας.
Δια τούτο σας συνιστούμε
α. Να μη προδικάζετε με δηλώσεις και υπονοήσεις ουδέν πριν η Δικαιοσύνη αναδείξει την όποια αλήθεια. Η προκατάληψη της Δικαιοσύνης είναι υπέρβαση ορίων εξουσίας, που συνιστά κατάσταση ανώφελη για την συλλογική ειρήνη.
β. Να έχετε κατά νου, ότι ο Τούρκος δεν μας έχει διαβεβαιώσει -και ποτέ δεν θα το κάνει- ότι δεν θα γίνει πόλεμος. Συνεπώς μην αποσυντονίζετε το ηθικό και την εν γένει πατριωτική ψυχοσύσταση των χρησίμων και αναγκαιουσών ενόπλων δυνάμεων, διότι η άτεγκτος Ιστορία θα σας καταγράψει στην χορεία των ολετήρων αυτής.
Σας υπενθυμίζουμε, ότι υπουργός σημαίνει υπηρέτης του λαού και όχι τιμωρός του ένεκα παγιδεύσεώς του από μειονοτική μερίδα πολιτικών στοιχείων και υποστηριζόντων αυτά ΜΜΕ ειδικών συμφερόντων.
Στην στρατιωτική ηγεσία προς την οποία και κοινοποιείται η παρούσα επιστολή, συνιστούμε να αρθεί στο ύψος των ευθυνών της προ της ελληνικής Ιστορίας, ώστε να μη κινηθεί εν σπουδή προς εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων βραχέως βίου και προσωπικών φιλοδοξιών. Αν άλλως ενεργήσει θα υποστεί τις συνέπειες, των οποίων η εφαρμογή θα εκφράζεται αδιαλείπτως μέχρι την τελευτή του βίου των εμπλεκομένων, με την επιεικέστερη των στάσεων, που είναι η περιφρόνηση εκ μέρους του συνόλου της ελληνικής κοινωνίας.
Ευπειθέστατοι
(Μεγάλος αριθμός Αποστράτων Αξιωματικών)
α. Ως προς αυτό τούτο το περιστατικό, επειδή δεν είναι γνωστές όλες του οι πτυχές, δεν πρέπει η επίσημη πολιτεία να προβαίνει εν σπουδή σε χαρακτηρισμούς και δημόσιες δηλώσεις πριν διερευνηθούν πλήρως οι λεπτομέρειες επί των συνθηκών και των πεπραγμένων, που συνέθεσαν το συμβάν.
β. Ένιοι «δημοσιογράφοι», αδιευκρινίστου ποιόντος, σκοπού και προθέσεων, επιχειρούν να επιτύχουν μία «πολιτικού» τύπου αντιπαράθεση, ώστε να επιτελεσθεί διάσειση της δημοκρατικής σταθερότητας.
γ. Η δημοσιογραφική σπίλωση Ευελπίδων και Αξιωματικών είναι υποβολιμαία και ανάγει σε προθέσεις εκτροπής της εστιασμένης αρνητικής ψυχολογίας της κοινής γνώμης κατά των πολιτικών και της διαφθοράς του πολιτικού συστήματος.
δ. Η δημοκρατία δεν κινδυνεύει από την ευκλέα των Ευελπίδων Σχολή, η οποία τροφοδοτεί την πατρίδα μας με εξέχουσες στρατιωτικές προσωπικότητες πεπροικισμένες με τις αρετές εκείνες, που η Ελληνική Ιστορία έχει καταγράψει με χρυσά γράμματα.
Απεναντίας η δημοκρατία κινδυνεύει από έννοιες και δράσεις, που γεννώνται μέσα από την αναρχία, την εγκληματικότητα, την διαφθορά, την κοινωνική ανασφάλεια και την ασάφεια για το αύριο εκείνων των Ελλήνων, που με απέραντη αφοσίωση πιστεύουν στην Πατρίδα.
ε. Η «κοινωνική μηχανική» -κι ας επιχειρηματολογηθεί το αντίθετο- έχει κατορθώσει να δημιουργήσει ένα κλίμα δυσαρέσκειας και κατήφειας στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, πράγμα το οποίον δεν συνηγορεί στην διατήρηση υψηλού του φρονήματος εντός του στρατεύματος. Και το ανησυχητικό είναι ότι το φρόνημα αυτό δεν κατηγοριοποιείται σαν συντεχνιακό αλλά «Ελληνικό».
στ. Για ό,τι συμβαίνει στον κόσμο γενικώς υπάρχει μία αιτία· μία πρόκληση. Γιατί λοιπόν η δημοκρατία, της οποίας την ορθή λειτουργία μετά πίστεως υποστηρίζουμε, να δέχεται με απροσηγορία και εκδικητικότητα την όποια έκφραση ανησυχίας, οποθενδήποτε κι αν αυτή προέρχεται; Στην προκειμένη περίπτωση, πέραν της πανελλαδικώς διεσταλμένης εκφράσεως ανησυχίας για το μέλλον της πατρίδας μας, έτυχε και ενός τύπου «σουαρέ» εκφράσεως από το άνθος της νεολαίας των Ελλήνων. Για εμάς τους Έλληνες πολίτες, τούτη η έκφραση είναι ένα συνεπαγόμενο της γενικής ανησυχίας μήνυμα προς την εξουσία, ότι δηλαδή οφείλει να διατηρείται στο ύψος των εθνικών περιστάσεων και όχι στην υπηρέτηση μικροκομματικών επιδιώξεων ή του βιαστικής και επομένως αστόχου εκτιμήσεως προσωπικού πολιτικού κόστους.
Επειδή εμείς οι Έλληνες πολίτες, θεωρούμε τους Ευέλπιδες παιδιά Ελλήνων· παιδιά μας. Το αίμα από το αίμα μας. Την ελπίδα για ένα ασφαλές αύριο. Τους αγνούς διαπιστεύοντες την ακεραιότητα της πατρίδας μας.
Δια τούτο σας συνιστούμε
α. Να μη προδικάζετε με δηλώσεις και υπονοήσεις ουδέν πριν η Δικαιοσύνη αναδείξει την όποια αλήθεια. Η προκατάληψη της Δικαιοσύνης είναι υπέρβαση ορίων εξουσίας, που συνιστά κατάσταση ανώφελη για την συλλογική ειρήνη.
β. Να έχετε κατά νου, ότι ο Τούρκος δεν μας έχει διαβεβαιώσει -και ποτέ δεν θα το κάνει- ότι δεν θα γίνει πόλεμος. Συνεπώς μην αποσυντονίζετε το ηθικό και την εν γένει πατριωτική ψυχοσύσταση των χρησίμων και αναγκαιουσών ενόπλων δυνάμεων, διότι η άτεγκτος Ιστορία θα σας καταγράψει στην χορεία των ολετήρων αυτής.
Σας υπενθυμίζουμε, ότι υπουργός σημαίνει υπηρέτης του λαού και όχι τιμωρός του ένεκα παγιδεύσεώς του από μειονοτική μερίδα πολιτικών στοιχείων και υποστηριζόντων αυτά ΜΜΕ ειδικών συμφερόντων.
Στην στρατιωτική ηγεσία προς την οποία και κοινοποιείται η παρούσα επιστολή, συνιστούμε να αρθεί στο ύψος των ευθυνών της προ της ελληνικής Ιστορίας, ώστε να μη κινηθεί εν σπουδή προς εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων βραχέως βίου και προσωπικών φιλοδοξιών. Αν άλλως ενεργήσει θα υποστεί τις συνέπειες, των οποίων η εφαρμογή θα εκφράζεται αδιαλείπτως μέχρι την τελευτή του βίου των εμπλεκομένων, με την επιεικέστερη των στάσεων, που είναι η περιφρόνηση εκ μέρους του συνόλου της ελληνικής κοινωνίας.
Ευπειθέστατοι
(Μεγάλος αριθμός Αποστράτων Αξιωματικών)
Σύνδεσμος 71
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου