Σάββατο 18 Αυγούστου 2012

Η ΣΥΡΙΑ ΘΑ ΑΠΟΔΕΙΧΤΕΙ «ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;

Ανακοίνωση του ΔΗΚΚΙ, της ΕΔΗΚ, των Οικολόγων Ριζοσπαστών, της Σοσιαλιστικής Ανασύνθεσης και ανένταχτων του σοσιαλιστικού χώρου
Μετά την επέμβαση στην Λιβύη ήρθε η σειρά της Συρίας όπου είναι ορατό με γυμνό μάτι ότι η αποσταθεροποίησή της θα πυροδοτήσει ένα ντόμινο αποσταθεροποίησης σε ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο και την ευρύτερη περιοχή με απροσδιόριστες συνέπειες στην διατήρηση της ειρήνης, των συνόρων και της υπόστασης των εθνών -κρατών όπως τα 
γνωρίσαμε στον 20ο αιώνα.
Τα εκφυλισμένα από καιρό αυταρχικά, αντιλαϊκά Αραβικά καθεστώτα αξιοποιούνται επιλεκτικά ως «ακλόνητο» πολιτικό άλλοθι για μια γιγαντιαία στρατιωτική επέμβαση και ευρύτερη ανάφλεξη από τις ΗΠΑ – Ισραήλ και όχι μόνο.

Ο Ταγίπ Ερντογάν καταγγέλλει δριμύτατα τη Συρία και το Ιράν ως υπεύθυνους για τις συνεχείς επιθέσεις Κούρδων ανταρτών σε πόλεις, στρατόπεδα και φυλάκια στο έδαφος της Τουρκίας θέτοντας έτσι επίσημα υποψηφιότητα στο ξαναμοίρασα της περιοχής! Η μετάβαση της Χίλαρι Κλίντον στην Άγκυρα στις 11 Αυγούστου πιστοποιεί πόσο βαθιά είναι αναμειγμένη η Τουρκία στα τυχοδιωκτικά σχέδια των ΗΠΑ και στον Συριακό εμφύλιο που μαίνεται. Έχει μεγάλη σημασία για την προοπτική του αγώνα και στη χώρα μας:
-Να αντισταθούμε στην ιμπεριαλιστική-νεοταξική επέμβαση, στην επιβουλή ΗΠΑ – Ισραήλ-Τουρκίας κατά του λαού της Συρίας και στη ρευστοποίηση της περιοχής μας. Κάθε ανοχή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σημαίνει υποταγή μας στο «δίκαιο του ισχυρού». Σημαίνει ταυτόχρονα και την παραίτησή μας από τον αγώνα κατά της Πτώχευσης και της Χρεοκοπίας στην οποία σύρεται η χώρα και ο λαός μας!
Ο πόλεμος χρησιμοποιείται και πάλι ως «ανάσα» για τα αδιέξοδα των οικονομικών κέντρων της Δύσης. Έν΄ όψει της Μεγάλης Κρίσης ο ιμπεριαλισμός χρησιμοποιεί τη στρατιωτική βία και το κουρέλιασμα του διεθνούς δικαίου όσο ποτέ. Το «δίκαιο του ισχυρού» λειτουργεί ωμά για την ενοποίηση του δυτικού κόσμου και τη νέα «προς Ανατολάς επέκτασή του».
Το ανοικτό στοίχημα ΗΠΑ – Ισραήλ για πόλεμο εναντίον του Ιράν, η διατήρηση του Ιράκ υπό το καθεστώς μιας μεταμοντέρνας κατοχής, ο εξορισμός της Ρωσίας από την Αν. Μεσόγειο και η ποινικοποίηση κάθε συμμαχίας μαζί της και όλη η προετοιμασία περικύκλωσης της Κίνας συνιστούν τώρα επείγουσα προτεραιότητα για τη Δύση.
-Η κρίση των Αραβικών καθεστώτων αξιοποιείται για να κλιμακωθεί η ανακοπείσα από τη στρατιωτική ήττα του Ισραήλ στο Λίβανο το 2006 εκτύλιξη του σχεδίου μιας, υπό το Ισραήλ «Μεγάλης Μέσης Ανατολής». Σχεδίου το οποίο πρωτοεμφανίσθηκε μετά την κήρυξη του «προληπτικού πολέμου» από τη Νέα Τάξη το 2001 με αφορμή τους «δίδυμους πύργους» και σκοπό να λειτουργήσει ως «πολιορκητικός κριός» και ως υπόστρωμα της νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης.
-Διόλου τυχαία, η κλιμάκωση αυτή συναπαντάται με την πλήρη εκτράχυνση του νεοφιλελεύθερου χαρακτήρα της Ε. Ένωσης που επιταχύνει την εκκαθάριση των χωρών και των λαών του Ευρωπαϊκού Νότου με πρώτο θύμα τον Ελλάδα. Κάθε υποψία δικαιοπρακτικής λειτουργίας της Ε.Ε. καταλύεται…
Η κρίση χρησιμοποιείται για να παροξύνει το φαινόμενο «πόλεμος των πολιτισμών» με έπαθλο τους ενεργειακούς πόρους και αποκλειστικό επιδιαιτητή τις ΗΠΑ. Σε αυτά τα πλαίσια Ισραήλ και Τουρκία δρώντας ως αναγνωρισμένες τοπικές «υπερδυνάμεις» της Νέας Τάξης ασκούν τη ναζιστική πρακτική του «ζωτικού χώρου» στη θέση του διεθνούς δικαίου, απροκάλυπτα!
Η εξάλειψη κάθε ίχνους εθνικής στρατηγικής από την εξωτερική μας πολιτική, που βαίνει παράλληλα με τη δουλεία στα Μνημόνια και την Ε.Ε. είναι επόμενο να μας ακυρώσει γεωπολιτικά, να μας καταστήσει σύντομα πολυκερματισμένο θύμα και απόφυση της επιχειρούμενης «παγκόσμιας διακυβέρνησης».
-Η πορεία αυτή εκφράζεται από ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ βάσει του προγράμματος Ε.Ε. -Δ.Ν.Τ. που χρησιμεύει σαν πολιτικός πειθαναγκασμός παγίωσης της κατοχοποίησης και της γεωπολιτικής ακύρωσης της χώρας μας.
Άλλωστε – όχι τυχαία – ένας σκληρός νεοφιλελεύθερος πυρήνας των παραπάνω επί μια δεκαετία και πλέον πρωτοστατεί στη νεοταξική προσαρμογή της χώρας μας, από τις συμφωνίες Μαδρίτης – Ελσίνκι έως το σχέδιο Ανάν. Κάθε παραδοσιακό αντίβαρο της εξωτερικής μας πολιτικής εξαφανίστηκε. Οι σχέσεις μας με τη Ρωσία, την Κίνα, τον Αραβικό κόσμο, ακόμα και με την Αρμενία, καρκινοβατούν!
Κοινός διαχρονικός παρανομαστής αυτού του καθεστωτικού πολιτικού μπλοκ, με πιο γνήσιο εκφραστή τον Γ. Παπανδρέου, είναι η Ευρωατλαντισμός, η συρρίκνωση της εθνικής κυριαρχίας και συνακόλουθα της δημοκρατικής νομιμοποίησης. Πρόκειται για την με γεωπολιτικούς όρους υλοποίηση του Θατσερικού δόγματος: «Δεν υπάρχει κοινωνία, μόνο άτομα»: Άτομα που διακινούνται ανέστια, χωρίς ταυτότητα, χωρίς δικαιώματα, χωρίς αναφορά σε έθνος-κράτος ή ελευθερία συλλογικής αυτοδιάθεσης. Αυτός ακριβώς ο αντιδραστικός κύκλος επιδιώκεται να ανατροφοδοτηθεί στη Συρία με άμεσο αντίκτυπο και στη χώρα μας.
-Το γεγονός ότι το καθεστώς της Συρίας έχει εκφυλισθεί σε αντιδραστικό καθεστώς δεν αναιρεί το ότι ξετυλίγεται μπροστά μας μια συνομωσία που παρουσιάζει κοινούς μισθοφόρους ως λαό που εξεγείρεται: Το προπαγανδιστικό κέντρο των εξεγερμένων βρίσκεται στο… Λονδίνο! Η επιχειρησιακή προπαρασκευή τους οργανώνεται στην Τουρκία. Η χρηματοδότησή τους γίνεται από τις Αραβικές δικτατορίες του Κόλπου που κατέστειλαν άγρια τις πρόσφατες Αραβικές εξεγέρσεις.
Βρισκόμαστε επομένως στον δρόμο για την Τεχεράνη μέσω Δαμασκού όπως τον έχουν προαναγγείλει οι πιο φιλοπόλεμοι κύκλοι των ΗΠΑ – Ισραήλ από το 2001.
Ένα δρόμο που διασταυρώνεται τόσο με τη «Μεγάλη Μέση Ανατολή» όσο και με τα «Οθωμανικά Βαλκάνια» με τα οποία σχεδιάζεται να αποζημιωθεί η Τουρκία για τις απώλειές της από τους Κούρδους Ανατολικά.
Μια πολυκερματισμένη σε αδύναμα υποτελή κρατίδια Συρία αποτελεί μείζον δώρο για την βίαιη καταστολή του αγώνα του Παλαιστινιακού λαού όπως και για τον made in USA ηγεμονικό ρόλο της Τουρκίας στην Βαλκανική και τον πατερναλιστικό της ρόλο στους μουσουλμανικούς πληθυσμούς.
-Οι επόμενοι μήνες θα αποδειχθούν πολύ κρίσιμοι για την χώρας μας. Ενώ Ε.Ε. και Δ.Ν.Τ. επεξεργάζονται την «ελεγχόμενη – μόνιμη χρεοκοπία» Ελλάδας και Κύπρου επιδιώκοντας παράλληλα να θέσουν υπό την κατοχή τους τα στρατηγικά σημεία και τον σημαντικό ορυκτό πλούτο των δύο χωρών, το πολιτικό καθεστώς της Ελλάδας επιμένει να ενισχύει τον Τουρκικό επεκτατισμό παραμένοντας υποχείριο των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ. Το «ανήκομεν εις την Δύσιν» αποθεώνεται!
Δεν υπάρχει καμία στρατηγική για την υπεράσπιση της εδαφικής μας ακεραιότητας, των χωρικών υδάτων, της ΑΟΖ, του FIR και όλων όσων αμφισβητούνται προκλητικά. Η Ελληνική κυβέρνηση απλώς επιδίδεται σε μια προσπάθεια στο εσωτερικό, μέσω των ελεγχόμενων ΜΜΕ, να παραμένει ο λαός ανενημέρωτος ώστε να αποδεχθεί εκ΄ των υστέρων τα τετελεσμένα μιας νέας εθνικής κρίσης.
Οι πιέσεις που θα ασκηθούν το αμέσως επόμενο διάστημα σε Ελλάδα και Κύπρο από τις μεγάλες δυνάμεις της Δύσης θα είναι ισχυρές. Σε ό,τι αφορά όμως την Ρωσία, ένα είναι σίγουρο: Δεν θα παίξει με τα συμφέροντά της στην επίμαχη περιοχή.
Στην Κύπρο ο πρόεδρός της Χριστόφιας απηύθυνε πρόσκληση στον πρόεδρο της Ρωσίας Πούτιν να επισκεφθεί τις επόμενες εβδομάδες τη Λευκωσία. Πρόσκληση την οποία ο τελευταίος αποδέχθηκε. Και μόνο η κίνηση αυτή θα έπρεπε να έχει προβληματίσει πολλούς. Η Ελλάδα, παρά τη δεινή θέση στην οποία έχει περιέλθει, διαθέτει γεωπολιτικές δυνατότητες ικανές για μια επιτυχή πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική. Μπορεί να απεγκλωβιστεί έγκαιρα από ανομολόγητες δεσμεύσεις και από δουλείες καταστροφικές για το μέλλον της. Μπορεί να αποκρούσει σε όφελός της, σε όφελος της εθνικής της κυριαρχίας και της ειρήνης, την επερχόμενη λαίλαπα.

Πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου