Κυπριακή Τραγωδία

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

Διαλύστε τη γερμανική ομοσπονδία των βαρβάρων, για να σωθεί η Ευρώπη.

Ο πιο άχρηστος λαός της Ευρώπης επιτίθεται σε όλους τους λαούς της.

Τρίτη φορά μέσα σε λιγότερο από εκατό χρόνια “βυθίζει” την ήπειρο στη φτώχεια και την απελπισία.

Αν βάλεις ένα μεγαλόσωμο πρόβατο επικεφαλής μιας αγέλης λεόντων, το βέβαιο είναι ότι θα την οδηγήσει στον όλεθρο και την καταστροφή. Γιατί; …Γιατί δεν είναι δυνατόν να υπάρχει ελπίδα επιβίωσης, όταν ο ηγέτης μιας αγέλης ανήκει σε διαφορετικό είδος από αυτό της ίδιας της αγέλης …Γιατί, όσο ισχυρό κι αν εμφανίζεται ένα πρόβατο, δεν μπορεί να “σώσει” τα λιοντάρια, καθώς δεν έχουν τις ίδιες εκείνες ανάγκες, των οποίων η κάλυψη οδηγεί στη “σωτηρία” τού είδους. Το πρόβατο έχει άλλες ανάγκες, άλλη διατροφή και άλλες συνήθειες από τα λιοντάρια. Ακόμα κι αν είναι πανίσχυρο, δεν αρκεί η έννοια της απλής ομοιότητας για να διασφαλίσει αυτά τα οποία διασφαλίζονται μόνον από την απόλυτη ταύτιση.

Σε μια τέτοια περίπτωση το τέλος είναι κοντά, εφόσον η διαφορετικότητα των “ειδών” είναι τόσο καθοριστική, που αυτή τελικά θα “αποφασίσει” για το “μοιραίο”. Γιατί όμως λέμε όλα αυτά τα “βουκολικά” σε ένα κείμενο για τη Γερμανία; Γιατί κάποιοι αφελείς έχουν αναγορεύσει τη σημερινή ηγεσία της Γερμανίας σε “εγγυητή” της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Γιατί κάποιοι ιστορικά “αναλφάβητοι” έχουν εναποθέσει στη Γερμανία τις ελπίδες τους για την “επιβίωση” της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί κάποιοι οπαδοί τής λογιστικής σκέψης θεωρούν ότι η Γερμανία είναι αυτήν, που, ως το ισχυρότερο οικονομικά κράτος της Ευρώπης, είναι η μόνη που μπορεί να οδηγήσει τα ευρωπαϊκά έθνη στη “σωτηρία”...

Αυτό από μόνο του θα μπορούσε να είναι μια από τις μεγαλύτερες ιστορικές “μπαρούφες” όλων των εποχών. Η Γερμανία όχι απλά δεν μπορεί να σώσει την Ευρώπη, αλλά στην κυριολεξία είναι ανίκανη να σώσει τον εαυτό της. Στην καλύτερη γι’ αυτήν περίπτωση είναι να κάνει ολόκληρη την Ευρώπη σαν τα “μούτρα” της και αυτό θα είναι η απόλυτη καταστροφή. Τι ακριβώς είναι αυτά γερμανικά “μούτρα” στα οποία αναφερόμαστε τόσο υποτιμητικά και τα οποία δεν θα θέλαμε να τα δούμε ποτέ “ζωγραφισμένα” στο ευρωπαϊκό “πρόσωπο”; …Τα “μούτρα” τού σκλάβου των Εβραίων …Τα “μούτρα” τού απόλυτα υποταγμένου λαού της Ευρώπης …Τα “μούτρα” του μοναδικού κατακτημένου κράτους στη σημερινή Ευρώπη.

Αυτή είναι η Γερμανία …Ίσως το μοναδικό κατακτημένο κράτος, που απέμεινε στον Δυτικό Κόσμο. Στον αιώνα αυτόν, που όλες οι αποικίες της Αφρικής έχουν απελευθερωθεί, η Γερμανία εξακολουθεί να βρίσκεται υπό ξένο ζυγό. Ως εκ τούτου η ελευθερία της Ευρώπης και των λαών της δεν μπορεί να εξασφαλιστεί από ένα κράτος, το οποίο από την ίδρυσή του δεν έχει γνωρίσει την ελευθερία. Δεν μπορεί να εξασφαλιστεί η ανεξαρτησία της Ευρώπης και των λαών της από ένα κράτος, το οποίο από την ίδρυσή του και εντεύθεν “ανήκει” στην κυριολεξία σε άλλους. Δεν μπορεί να εξασφαλιστεί το αυτόβουλο της Ευρώπης και των λαών της από ένα κράτος, το οποίο είναι “μαριονέτα” στα χέρια των Εβραίων τοκογλύφων, που ίδρυσαν το κράτος αυτό.

Η Γερμανία δεν ανήκει καν στο “είδος” εκείνο, στο οποίο κάποιοι την τοποθετούν επικεφαλής, προκειμένου να το οδηγήσει στη σωτηρία. Ο σύγχρονος γερμανικός λαός στην κυριολεξία συγκαταλέγεται καταχρηστικά στο “είδος” των εθνών. Είναι ένα τεχνητά “κατασκευασμένο” έθνος, το οποίο και μόνον που συγκαταλέγεται ανάμεσα στα γνωστά ευρωπαϊκά έθνη αποτελεί μέγα ιστορικό “ατόπημα”. Ο σημερινός γερμανικός λαός είναι ένα ανθρώπινο σύνολο χωρίς συγκεκριμένα πολιτισμικά ή θρησκευτικά χαρακτηριστικά, τρομοκρατημένο και ελεγχόμενο, το οποίο κάποιοι το ανέβασαν σε μια εθνική “πλατφόρμα”, η οποία δεν είναι φυσική.

Στην πραγματικότητα ο σημερινός γερμανικός λαός είναι ένα ολόκληρο ευρωπαϊκό “φύλο”, το οποίο παριστάνει το έθνος και ως εκ τούτου είναι ιδιόμορφη η συνολική παρουσία του. Είναι τόσο καταλυτική αυτή η ιδιομορφία της γερμανικής περίπτωσης, που, οτιδήποτε κι αν πει κάποιος εις βάρος των Γερμανών και της Γερμανίας —όσο αρνητικό ή ρατσιστικό κι αν φαίνεται— δεν παύει να είναι αλήθεια. Αν, για παράδειγμα, “ιεραρχούσαμε” τους λαούς της Ευρώπης με βάση την προσφορά τους στην ανθρώπινη αλλά και την ευρωπαϊκή ιστορία, τότε ο σύγχρονος “γερμανικός” λαός είναι σίγουρα ο τελευταίος της Ευρώπης.

Στην Ευρώπη, η οποία έδωσε μερικούς από τους μεγαλύτερους πολιτισμούς στην ανθρώπινη ιστορία, η Γερμανία δεν μπαίνει καν στις “λίστες” της. Ο λαός της όχι απλά δεν ανήκει στην ευρωπαϊκή “ελίτ” των λαών, αλλά είναι ο απόλυτα “κατώτερος” λαός …Ο μόνος λαός που δεν έχει προσφέρει ΤΙΠΟΤΕ απολύτως στην ανθρώπινη και ευρωπαϊκή ιστορία …Ο μόνος λαός που θα μπορούσε άνετα να καταγραφεί ως ο “ψυχοπαθής” του τελευταίου αιώνα, εφόσον με την ύπαρξή του μόνον την καταστροφή και τον θάνατο “σπέρνει” γύρω του …Ο λαός, που, μέσα στην άγνοιά του, χαίρεται όταν χαρακτηρίζει σαν PΙIGS διάσημους ευρωπαϊκούς λαούς, οι οποίοι θεμελίωσαν όχι απλά την ευρωπαϊκή αλλά την πανανθρώπινη ιστορία.

Γιατί τα λέμε όλα αυτά, χωρίς να φοβόμαστε μήπως χαρακτηριστούμε ρατσιστές; Γιατί απλούστατα δεν υπάρχει ρατσισμός, όταν υπάρχει διαφορετικότητα. Σε μια κοινωνία ομοίων το διαφορετικό ενίοτε μπορεί να είναι και κατώτερο. Το διαφορετικό δεν κρίνεται απλά με υποκειμενικά κριτήρια —όπως τα όμοια—, αλλά συγκρίνεται με αντικειμενικά κριτήρια και ως εκ τούτου μπορεί να βρεθεί και “κατώτερο”. Σε μια κοινωνία όμοιων λεόντων το πρόβατο όχι απλά θεωρείται, αλλά είναι “κατώτερο” από αυτά. Δεν είναι ούτε υποκειμενικά πιο άσχημο, πιο κακόβουλο ή πιο δυσάρεστο από τα υπόλοιπα λιοντάρια, αλλά είναι αντικειμενικά κατώτερο, γιατί απλούστατα είναι …πρόβατο. Ανήκει σε άλλο είδος, το οποίο αντικειμενικά είναι πιο αδύναμο από αυτό των λεόντων.

Όπως εύκολα αντιλαμβανόμαστε, δεν είναι ρατσισμός οι συγκρίσεις των διαφορετικών μεταξύ τους. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με το γερμανικό έθνος. Στην κοινωνία των Εθνών το γερμανικό “έθνος” είναι το “κατώτερο” …Το απόλυτα κατώτερο. Γιατί; …Γιατί απλούστατα δεν είναι αυθεντικό “έθνος” …Γιατί απλούστατα στην ολιγόχρονη ζωή του “αγκομαχά”, για να παραστήσει κάτι που δεν είναι και ως εκ τούτου δύσκολα μπορεί να είναι ανταγωνιστικό απέναντι στα φυσικά έθνη. Όταν κάποιος μετά βίας πληρεί τα αθλητικά προσόντα, για να προσληφθεί ως δασοφύλακας, είναι δυνατόν να περιμένουμε να διαπρέψει στον αθλητισμό και να ελπίζουμε να δούμε από αυτόν ένα παγκόσμιο ρεκόρ;

Αυτό συμβαίνει με τους σύγχρονους Γερμανούς της σύγχρονης Γερμανίας. Αποτελούν δημιούργημα του τελευταίου αιώνα και ακόμα δεν έχουν βρει ένα σωστό “βήμα”. Επιτυχία τους είναι και μόνον που δεν διαλύουν ως σύνολο, εξαιτίας των διαφορετικοτήτων που τους χαρακτηρίζουν. Επιτυχία τους είναι και μόνον που νικούν τις εσωτερικές “φυγόκεντρες” τάσεις τους και καταφέρνουν και “σέρνονται” όλοι μαζί ως έθνος. Αυτό, το οποίο λέμε —για κάποιον, που έχει ιστορικές γνώσεις— είναι κάτι απολύτως σωστό, εφόσον είναι κάτι που έχει την εξήγησή του. Οι Γερμανοί δεν αποτελούν αυθεντικό έθνος και ως εκ τούτου και μόνον που απλά επιβιώνουν ως έθνος ανάμεσα στα έθνη είναι “επιτυχία” γι’ αυτούς, έστω κι αν δεν έχουν την παραμικρή ανταγωνιστικότητα απέναντι στα υπόλοιπα έθνη.

Το γερμανικό “έθνος” είναι ένα τεχνητό δημιούργημα, το οποίο κάποιοι “δημιούργησαν” αυθαίρετα και το τοποθέτησαν ανάμεσα στα έθνη απλά και μόνον για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους …Είναι τεχνητό δημιούργημα, γιατί απλούστατα δεν υπάρχει αυθεντικός γερμανικός λαός, ο οποίος να έχει την αυθεντική του εθνική “έκφραση” μέσα από το σύγχρονο γερμανικό κράτος …Υπάρχει ένα γερμανικό κρατικό “έκτρωμα”, το οποίο το δημιούργησαν κάποιοι καθαρά για λόγους συμφέροντος …Ένα “σιδηρούν” κρατικό “σαμάρι”, το οποίο κάποιοι τοποθέτησαν αυθαίρετα πάνω στους γερμανόφωνους λαούς της Κεντρικής Ευρώπης, ονομάζοντάς τους “έθνος”.

Είναι προφανές ότι κάποιοι —για τους δικούς τους λόγους— διέγραψαν από την ευρωπαϊκή πραγματικότητα λαούς ισχυρούς, συμπαγείς, αυθύπαρκτους και περήφανους, όπως ήταν οι Πρώσοι, οι Σάξονες ή οι Βαυαροί και στη θέση τους έβαλαν ένα ασύνδετο ανθρώπινο σύνολο χωρίς ιστορία, χωρίς θρησκεία, χωρίς πολιτισμικό “χαρακτήρα” και χωρίς καθόλου αυτοπεποίθηση …Ένα σύνολο “φορτωμένο” μόνον με εθνικά λάθη, εγκλήματα, απολυτότητες και ενοχές …Ένα σύνολο με “διαταραγμένη” προσωπικότητα, το οποίο χρησιμοποιούν κατά βούληση …Ένα σύνολο ταπεινωμένο από τις ήττες του και υποταγμένο στα αφεντικά του και το οποίο τις λίγες φορές που “ακούγεται” στην ευρωπαϊκή “γειτονιά” είναι είτε για κακό είτε για “συγνώμη”.

Όλα αυτά τα οποία λέμε, όσο σκληρά κι αν ακούγονται, δεν αποτελούν “ύβρεις” για τους Γερμανούς. Απλά περιγράφουμε μια αλήθεια, την οποία κάποιοι δεν θέλουν να ακούγεται. Δεν “βρίζουμε” το “πρόβατο”, αν σε μια κοινωνία λιονταριών το θεωρούμε “κατώτερο”. Δεν το “βρίζουμε” όταν λέμε πως, όταν επιχειρεί να φερθεί σαν σαρκοφάγο “λιοντάρι” —και άρα πέρα από τη φύση του—, φέρεται με μια προφανή “ψυχοπάθεια” …Μια “ψυχοπάθεια”, η οποία το κάνει επικίνδυνο για όλους τους υπολοίπους και βέβαια και για τον εαυτό του.

Αυτή ακριβώς είναι η σχέση της Γερμανίας με την Ευρώπη. Η Γερμανία ήταν, είναι και θα εξακολουθεί να είναι —για όσο διάστημα υπάρχει ως κράτος— ένα μεγάλο πρόβλημα για την Ευρώπη …Το πιο μεγάλο της πρόβλημα τον τελευταίο αιώνα …Ένα πρόβλημα, το οποίο οι σημερινές πρωτοφανείς καταστάσεις οικονομικής κρίσης το κάνουν “θανάσιμο”. Είναι πλέον ορατό από όλους ότι η ευρωπαϊκή “οικογένεια” βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης με τη Γερμανία. Οι “τριβές” μπορεί να ξεκίνησαν από τις “τεμπέλες” χώρες τους Νότου, αλλά ήδη έχουν αρχίσει να επεκτείνονται και στον Βορά.

Ο αντιγερμανισμός, ο οποίος έχει αρχίσει να “σκεπάζει” την Ευρώπη, δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός και ούτε προέκυψε εξαιτίας κάποιων φανατικών εθνικιστών. Είναι μια φυσική αντίδραση μιας πολύ σκληρής καθημερινότητας για όλους τους λαούς. Δεν είναι δυνατόν λαοί με ιστορία χιλιάδων χρόνων να δέχονται να τους παραδίδονται μαθήματα “τιμιότητας” και “ανταγωνιστικότητας” από τους ιδιοκτήτες της πανταχόθεν καταδικασμένης για διαφθορά Siemens. Δεν είναι δυνατόν οι λαοί να απεμπολούν εργασιακά δικαιώματα —τα οποία αποκτήθηκαν με σκληρό αγώνα και πολλές φορές με αίμα—, προκειμένου να μην δυσαρεστηθούν οι τοκογλύφοι της Deutsche Bank. Δεν είναι δυνατόν οι λαοί να χάνουν τις εθνικές ή ιδιωτικές τους περιουσίες, γιατί αυτό επιβάλει σαν εκπαιδευτική “τιμωρία” η υποκριτική προτεσταντική ηθικολογία της Μέρκελ.

Όλα αυτά αργά αλλά σταθερά συσσωρεύουν αντιγερμανικό μίσος στην Ευρώπη, γιατί η Γερμανία εμφανίζεται ως ο βίαιος και απειλητικός “μπράβος” αυτών των τοκογλύφων …Ο σκληρός “broker”, ο οποίος εισπράττει κέρδη και παίρνει ποσοστά από τη χρεοκοπία τού κάθε κράτους …Ένας σκληρός μεσάζων, ο οποίος βλέπει τα επιτόκιά του να “βυθίζονται”, όταν με τις πράξεις και με τις διαταγές του “εκτοξεύει” αυτά των άλλων …Αυτό δηλαδή που κάνει συστηματικά η σημερινή Γερμανία, η οποία “θλίβεται” και κονομάει κάθε φορά που απειλούνται με “χρεοκοπία” οι “τεμπέληδες” του Νότου. Η καταστροφολάγνος Γερμανία, η οποία ωθεί τα κράτη στο ΔΝΤ, αποκομίζοντας αμύθητα κέρδη.

Όλα αυτά στην εποχή του ίντερνετ και της εύκολης και άμεσης ενημέρωσης δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητα. Όλοι πλέον βλέπουν τι συμβαίνει. Όλοι βλέπουν την προσπάθεια της Γερμανίας να επωφεληθεί από την κρίση των κρατών με στόχο να τα λεηλατήσει. Καθημερινά οι Γερμανοί, κάνοντας χρήση της οικονομικής τους δύναμης εις βάρος των λαών και όχι εις βάρος των τοκογλύφων, αυξάνουν τις αντιπάθειές τους σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ευρώπης. Αν για κάποιον ο αντιγερμανισμός τού Μπερλουσκόνι θεωρείται γραφικός, τότε αυτός ο κάποιος ας μας εξηγήσει την αντιγερμανική ρητορεία του Μόντι, ο οποίος θεωρείται αρεστός στο Βερολίνο και θεώρησε “χρέος” του να το προειδοποιήσει για τα συμβαίνοντα.

Η σύγκρουση μεταξύ Ευρώπης και Γερμανίας θα γίνει αναπόφευκτη, εφόσον δεν υπάρχει άλλη επιλογή για κανένα από τα δύο μέρη. Αν θέλει η Ευρώπη να επιβιώσει, θα πρέπει να “πεθάνει” η Γερμανία, γιατί, αν τελικά “επιβιώσει” η Γερμανία, θα “θάψει” ολόκληρη την ήπειρο. Η Ευρώπη έχει “μπλέξει” σε ένα πρόβλημα, το οποίο εδώ και έναν αιώνα την απειλεί με ακατάσχετη “αιμορραγία”. Πάνω από εκατό εκατομμύρια νεκρούς έχει θρηνήσει η Ευρώπη σε λιγότερο από εκατό χρόνια εξαιτίας τής εφεύρεσης της “Γερμανίας”. Παρόλα αυτά όμως δεν μπορεί να απαλλαχθεί από αυτό το πρόβλημα, γιατί απλούστατα δεν το κατανοεί στην ουσία του. Όταν δεν κατανοείς ένα πρόβλημα, δεν μπορείς να το λύσεις.

Η “Γερμανία” είναι το μεγαλύτερο “επίτευγμα”

του εβραϊκού εθνικισμού

…μεγαλύτερο ακόμα και από το ίδιο το Ισραήλ.

Όταν κάποιοι Εβραίοι βλέπουν τους Γερμανούς να τραγουδούν τον εθνικό τους ύμνο γεμάτοι συγκίνηση και με το χέρι στην καρδιά, πρέπει να ξεκαρδίζονται στα γέλια …Πρέπει να πέφτουν από τις καρέκλες τους από τα γέλια …Πρέπει να μην τους μένει “άντερο” από τα γέλια. Γιατί; Γιατί γνωρίζουν αυτό, το οποίο αγνοούν οι Γερμανοί. Γνωρίζουν ότι οι Γερμανοί είναι ίσως από τα μεγαλύτερα κορόιδα που έχουν υπάρξει όχι μόνο στην ευρωπαϊκή αλλά στην ανθρώπινη ιστορία. Οι Εβραίοι τούς έβαλαν να πιστεύουν σαν “ιερό” κάτι, το οποίο το είχαν “κατασκευάσει” οι ίδιοι στα “υπόγειά” τους …Τους έβαλαν να λατρεύουν σαν “ιερή” πατρίδα μια καθαρά ιδιωτική “επιχείρηση”, όπως είναι η σύγχρονη Γερμανία …Πάλι καλά που δεν τους έδωσαν κανένα παλιό “βρακί” του Μωυσή να το έχουν για “σημαία”.

Ποτέ και κανένας λαός δεν έχει “δουλευτεί” για τόσο μεγάλο διάστημα από τόσους λίγους ανθρώπους. Ποτέ και κανένας λαός δεν πλήρωσε τόσο βαρύ τίμημα σε “αίμα” για τα οικονομικά —και όχι μόνο— κέρδη ενός άλλου λαού. Ποτέ και κανένας άλλος λαός δεν δέχθηκε να κουβαλήσει στις “πλάτες” του ως άβουλο υποζύγιο έναν άλλο λαό. Ποτέ και κανένας άλλος λαός δεν “συγκινήθηκε” τόσο πολύ για μια ιδιότητα και για ένα κράτος, το οποίο σκέφτηκαν και υλοποίησαν οι θύτες του και όχι ο ίδιος. Ποτέ και κανένας άλλος λαός δεν ζήτησε τόσες πολλές φορές “συγνώμη” για λάθη, τα οποία αποδεδειγμένα άλλοι τον ανάγκασαν να κάνει.

 Ό,τι γνωρίζουν, ό,τι νομίζουν και ό,τι πιστεύουν για το κράτος τους οι Γερμανοί είναι λάθος και είναι καθαρά “κατασκεύασμα” των Εβραίων.…Μιλάμε για πρωτοφανή πράγματα …Μιλάμε για υποτιμητικές ιμπεριαλιστικές καταστάσεις, οι οποίες μέσα στους αιώνες δεν έχουν βρει εφαρμογή ούτε σε απομονωμένες φυλές της ζούγκλας. Αρκεί να πούμε ότι ο Εβραίος υπερσιωνιστής και υπερεθνικιστής Χερτσλ έχει στο “βιογραφικό” του μεγαλύτερο “αγώνα” για τη “ενωμένη” Γερμανία απ’ ό,τι για το “ελεύθερο” Ισραήλ …Έχει μεγαλύτερο ρόλο στη διαμόρφωση της σύγχρονης Γερμανίας από τον οποιονδήποτε Γερμανό “πατέρα” της Γερμανίας. Είναι γνωστό ότι ως νέος ο Χερτσλ είχε εμπλακεί σε μια ένωση με την επωνυμία Burschenschaft, η οποία αγωνίστηκε για την ενοποίηση της Γερμανίας υπό το σύνθημα “Ehre, Freiheit, Vaterland” (τιμή, ελευθερία, πατρίδα).

Όταν ένας σιωνιστής Εβραίος —και μάλιστα ο Χερτσλ— “αγωνίζεται” για την “πατρίδα”, την “τιμή” και την “ελευθερία” των Γερμανών, ευνόητα είναι μερικά πράγματα. Όταν κύρια και σχεδόν μοναδικά “συστατικά” τής σύγχρονης Γερμανίας είναι οι “αγώνες” της Εβραίας Ρόζας Λούξεμπουργκ και τα “έργα” του Εβραίου Μαρξ, ευνόητα είναι μερικά πράγματα. Όταν ο χρηματοδοτούμενος από τους Εβραίους τραπεζίτες Χίτλερ ήταν ο πρώτος και μοναδικός αρχηγός, τον οποίο “ακολούθησαν” οι Γερμανοί στο σύνολό τους, ευνόητα είναι επίσης κάποια πράγματα.

Στην πραγματικότητα ο Χίτλερ ήταν ο εμπνευστής και δημιουργός της Γερμανίας …Ο πρώτος και μοναδικός πραγματικός αρχηγός τού εθνικού κράτους της Γερμανίας …Ο πρώτος πραγματικός Καγκελάριος της Γερμανίας, αν σκεφτεί κάποιος ότι ο Χίτλερ εκλέχθηκε αρχικά ως Καγκελάριος της “Δημοκρατίας της Βαϊμάρης” και μόνος του “κατασκεύασε” την Καγκελαρία της γνωστής “Deutschland” …Της “Δημοκρατίας της Βαϊμάρης”, την οποία επινόησε ως όρο το εβραϊκό SPD …ToSPD των Εβραίων Λούξεμπουργκ, Κάουτσκυ, Μπάμπελ, Μπερνστάιν …Το SPD του “νονού” της “Δημοκρατίας της Βαϊμάρης” Σάιντεμαν, ο οποίος ήταν το πνευματικό παιδί του Εβραίου φιλόσοφου Χέρμαν Κοέν.

Βλάκας να είναι κάποιος, με τη γνώση αυτών των ονομάτων αρχίζει και υποπτεύεται πως κάτι περίεργο συμβαίνει με τη Γερμανία …Αρχίζει και καταλαβαίνει ότι κάποιος “έσπρωξε” τους Γερμανούς στην ίδρυση του ενωμένου γερμανικού κράτους. Αρχίζει και καταλαβαίνει πως δεν είναι και τόσο δεδομένη η “γερμανικότητα” της Γερμανίας. Στην πραγματικότητα οι αυθεντικοί Γερμανοί δεν είχαν ούτε καν “φιλική συμμετοχή” στην ίδρυση της Γερμανίας. Ούτε καν ιδέα δεν είχαν για ό,τι γινόταν γι’ αυτούς, χωρίς αυτούς …Κανονικοί “κομπάρσοι”.

Άλλοι ήταν αυτοί, οι οποίοι “εμπνεύστηκαν” και έχτισαν τη Γερμανία όπως την γνωρίσαμε τον προηγούμενο αιώνα. Οι Εβραίοι την “ονειρεύτηκαν” και οι ίδιοι χρηματοδότησαν όλο το εγχείρημα. Το εβραϊκό SPD ήταν αυτό, το οποίο όχι απλά “έστρωσε”, αλλά δημιούργησε τον “δρόμο” για την Ενωμένη Γερμανία. Το SPD —στο όνομα του δήθεν σοσιαλισμού— στήριξε τη “Δημοκρατία της Βαϊμάρης” εις βάρος των θρόνων των γερμανικών βασιλείων και αυτό στην ουσία άνοιξε τον δρόμο για το Ράιχ του δεκανέα Χίτλερ.

Από εκεί και πέρα αυτός ο διορισμένος —από τους Εβραίους χρηματοδότες του— Φύρερ ήταν εκείνος, ο οποίος “αποφάσισε” για την “ταυτότητα” της σύγχρονης Γερμανίας. Να μετατρέψει την σοσιαλιστικής έμπνευσης “Δημοκρατία της Βαϊμάρης” σε Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία. Αυτός ανέλαβε τόσο τις αποτυχημένες όσο και τις επιτυχημένες προσπάθειες αυτής της “ίδρυσης”. Δυστυχώς για τους “ανώτερους” του Ρήνου η γέννηση του κράτους τους είναι εξαιρετικά ταπεινή. Ένας αγράμματος δεκανέας, πλαισιωμένος από τους μεθύστακες του Μονάχου ήταν ο “εμπνευστής” της σύγχρονης Γερμανίας.

Εν μέσω ρεψιμάτων ανακοινώθηκαν οι στόχοι και τα οράματα αυτής της Γερμανίας. Ο Χίτλερ μπήκε επικεφαλής του αποτυχημένου “Πραξικοπήματος της Μπυραρίας” τον Νοέμβριο του ’23, προκειμένου να δημιουργήσει τη “Γερμανία” και ο ίδιος ήταν που τα κατάφερε μερικά χρόνια αργότερα ως αρχηγός του Γ’ Ράιχ. Αυτός, είναι ο πραγματικός “πατέρας” της Γερμανίας. Αυτός, βασισμένος στα σχέδια Εβραίων “φιλοσόφων” και με τα δάνεια των Εβραίων τραπεζιτών, είναι ο “κατασκευαστής” της σύγχρονης Γερμανίας …Deutschland, Deutschland …τζούπερ, τζούπερ.

Αυτός είναι ο δημιουργός ολόκληρης της γερμανικής παράδοσης, η οποία λειτουργεί ως “πλατφόρμα”, που “ενώνει” όλους τους Γερμανούς και “στηρίζει” το σύγχρονο γερμανικό κράτος. Αυτό, που βλέπουμε σήμερα ως ενιαία Γερμανία, δεν πρέπει να μας φαίνεται περίεργο μετά τα όσα έχουν προηγηθεί της ίδρυσής της. Άλλωστε τους ανθρώπους δεν τους ενώνουν μόνον τα καλά, αλλά και τα άσχημα. Τους ανθρώπους δεν τους ενώνουν μόνον οι ηρωισμοί, αλλά και τα εγκλήματα. Πολλές φορές μάλιστα οι συνενοχές στα εγκλήματα δημιουργούν ισχυρότερους δεσμούς απ’ ό,τι η συντροφικότητα στα “μεγάλα” και στα “ωραία”.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τους λαούς. Παράδοση για έναν λαό δεν είναι μόνον οι “μεγάλες” ημέρες του κράτους του …Είναι όλες οι ημέρες του και άρα και οι αρνητικές …Οι ημέρες που θα ήθελαν να “ξεχάσουν”, αλλά δεν επιτρέπεται να “ξεχάσουν”. Για τη μεταχιτλερική Γερμανία μόνον τέτοιες ημέρες υπάρχουν, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι αξιοποιήσιμες …Δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να γίνουν ένα “πακέτο” παράδοσης. Αυτές τις “αξέχαστες” αλλά αρνητικές ημέρες διαθέτει η Γερμανία και αυτές διατηρεί ως κοινή πανγερμανική παράδοση. Αυτές οι ημέρες είναι όλες τους δημιουργήματα του “πατέρα” τής Γερμανίας, ο οποίος ήταν “υπάλληλος” των Εβραίων και ήταν ο Χίτλερ. Δικαιωματικά λοιπόν αυτός είναι ο δημιουργός της Γερμανίας και της μοναδικής πανγερμανικής παράδοσης, η οποία συνδέεται με το Ολοκαύτωμα και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Αν αυτό, το οποίο λέμε, φαίνεται υπερβολικό στον αναγνώστη, ας το διερευνήσει μόνος του …Ακόμα και Γερμανός να είναι, ας το επιχειρήσει. Ας προσπαθήσει να σκεφτεί έστω και ένα γερμανικό “στοιχείο” παράδοσης, που να ενώνει τη Γερμανία από άκρο εις άκρο …Να βρει ένα στοιχείο, για παράδειγμα, που να “ενώνει” το Αμβούργο ή το Βερολίνο με το Μόναχο και το Φράιμπουργκ. Δεν θα βρει τίποτε πέρα από τα γνωστά και βεβαίως τραγικά για όλη την Ευρώπη. Μόνον ο Χίτλερ “συνδέει” όλους τους Γερμανούς μεταξύ τους. Μόνον οι “ενοχές” για τα έργα του Χίτλερ συνδέουν τους καθολικοπροτεστάντες Γερμανούς μεταξύ τους. Μόνον η Βέρμαχτ, οι Ναζί και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι κοινά σημεία αναφοράς για τους Γερμανούς στο σύνολο της γερμανικής επικράτειας. Μόνον οι “συγνώμες” μπορούν να καταγραφούν ως κοινές θετικές γερμανικές “παραδόσεις”.

Ευτυχώς υπάρχει και η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου και έχουν λόγο οι Γερμανοί να πάρουν μια κοινή σημαία και να υποστηρίξουν κάτι “κοινό”, που να μην κοστίζει σε ευρωπαϊκό αίμα και να μην συνδέεται με τα “αριθμημένα” Ράιχ …Τίποτε άλλο. Ακόμα και η “υπερηφάνειά” τους για τη βιομηχανική τους υπεροχή ανήκει στην ίδια χιτλερική παράδοση. Φίλοι, θαυμαστές και “κολλητοί” τού Χίτλερ ήταν όλοι οι μεγάλοι της γερμανικής βιομηχανίας …Από τους ιδρυτές της Mercedes και της Volkswagen μέχρι τους ιδρυτές της Siemens και της Bayer ήταν όλοι τους επιδοτούμενοι από τον Χίτλερ και χρηματοδοτούμενοι από τους Εβραίους.

Για ό,τι μπορούν να είναι υπερήφανοι οι σύγχρονοι Γερμανοί της τεχνολογίας και της ανάπτυξης, αυτό έχει τις “ρίζες” του στη ναζιστική Γερμανία και έχει αναπτυχθεί με εβραϊκή χρηματοδότηση. Μέχρι και ο Hugo Boss, που σήμερα εκφράζει το “γούστο” και τη “φινέτσα” των Γερμανών, ήταν ο “ράφτης” του Ράιχ …Ο κύριος και αποκλειστικός “ράφτης” του Ράιχ …Ο σχεδιαστής των στολών των Ες-Ες και της Βέρμαχτ. Τίποτε απολύτως, που να ορίζει την έννοια της Γερμανίας, δεν “ξεφεύγει” από τον Χίτλερ και άρα από την εβραϊκή χρηματοδότηση.

Όλα αυτά δεν πρέπει να φαίνονται παράξενα στον αναγνώστη. Δεν λέμε κάτι το πρωτοφανές ή το μυστήριο. Μπορεί να το ελέγξει με πολλούς τρόπους. Άλλωστε, στην εποχή των υπολογιστών ζούμε. Ποιες είναι οι λέξεις “κλειδιά”, που φέρνουν στον νου τού καθενός τη Γερμανία; …Τα γνωστά “tag”, τα οποία χρησιμοποιούμε στις αναζητήσεις μας μέσα στα ηλεκτρονικά δίκτυα. Ας κάνει ο αναγνώστης μια “βόλτα” στις μηχανές αναζήτησης. Ας κάνει μια αναζήτηση στο Google. Για την Ελλάδα, για παράδειγμα, tag’s είναι oι λέξεις: “Δημοκρατία”, “Θερμοπύλες”, “φιλοσοφία”, “Αλέξανδρος”, “Αριστοτέλης” κλπ.. Για τη Γαλλία tags είναι οι λέξεις: “Επανάσταση”, “αδελφοσύνη”, “Βολτέρος”, “κοινωνικό συμβόλαιο”, “Ρουσσώ”, “Ναπολέοντας” κλπ..

Για τη Γερμανία τι ακριβώς είναι tag, που την “εντοπίζει”; Πώς θα τη βρούμε “πλαγίως” στο διαδίκτυο; …Με τον ίδιο τρόπο που την ανακαλούμε στη μνήμη μας …Με τα δικά της tag, προκειμένου να μην την μπερδέψουμε με την Πρωσία ή τη Βαυαρία για παράδειγμα …Με τα δικά της ξεχωριστά tag, τα οποία δεν έχουν σχέση με αυτά της Πρωσίας ή της Βαυαρίας …”Εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας”, “αποζημιώσεις θυμάτων”, “κούρεμα χρεών”, “στάση πληρωμών”, “στρατόπεδα συγκέντρωσης”, “Χίτλερ”, “προπαγάνδα”,” Γκαίμπελς κλπ.. Υπάρχει κάποιος, που να μην “θυμάται” τη Γερμανία με αυτά τα tags;

Αυτά μόνον χαρακτηρίζουν τη Γερμανία, γιατί αυτά μόνον “καλύπτουν” τον περιορισμένο χρόνο της “ζωής” της …Τον περιορισμένο και απόλυτα προσδιορισμένο χρόνο ζωής της. Η Γερμανία δεν έχει “βάθος” αιώνων. Είναι άλλο πράγμα ο “γερμανικός κόσμος” και άλλο πράγμα η “Γερμανία”. Στην κυριολεξία υπάρχουν αυτοκίνητα κατασκευασμένα από Γερμανούς, τα οποία είναι πιο παλιά από την ίδια τη Γερμανία ως εθνικό κράτος …Τη Γερμανία, η οποία είναι καθαρά η διάδοχος της “Δημοκρατίας της Βαϊμάρης”. Πριν από αυτήν στον ίδιο χώρο υπήρχαν άλλα γερμανικά κράτη παντελώς άσχετα με την έννοια της Γερμανίας. Υπήρχε η διάσημη Πρωσία, όπως υπήρχε και η διάσημη Βαυαρία.

Όμως, όλα αυτά είναι άσχετα αν όχι εχθρικά μεταξύ τους. Όλα αυτά όχι μόνον δεν αλληλοσυμπληρώνονται, αλλά βρίσκονται στην κυριολεξία “απέναντι” το ένα από το άλλο. Η ιστορία της προτεσταντικής Πρωσίας δεν είναι η ιστορία της Γερμανίας. Η ιστορία της καθολικής Βαυαρίας δεν είναι η ιστορία της Γερμανίας. Στην πραγματικότητα το μεγαλύτερο μέρος τής ιστορίας τού ενός είναι η σύγκρουσή του με τον άλλο. Αντιλαμβανόμαστε ότι αυτές οι γερμανικές ιστορίες δεν είναι κοινές ιστορίες των Γερμανών, ώστε να μπορούν να συμπεριληφθούν στην κοινή ιστορική “πλατφόρμα” τής Γερμανίας. Αυτές οι ξεχωριστές γερμανικές παραδόσεις δεν προστίθενται σε μια κοινή γερμανική παράδοση.

…Είναι διαφορετικές ιστορίες διαφορετικών ανθρώπων, οι οποίοι πολλές φορές έχουν έρθει σε σύγκρουση μεταξύ τους. Είναι ιστορίες ανθρώπων, οι οποίοι έχουν διαφορετικές αντιλήψεις στα θέματα της θρησκείας, αλλά και του πολιτισμού …Ανθρώπων, οι οποίοι έχουν διαφορετικές απόψεις για τον χριστιανισμό, όπως έχουν και διαφορετικές απόψεις για τον ελληνικό πολιτισμό …Απόψεις, οι οποίες παραμένουν ακλόνητες μέσα στον χρόνο και δεν “παντρεύονται” σε καμία νέα κοινή “πανγερμανική” άποψη. Οι προτεστάντες διατηρούν τα χαρακτηριστικά τους και οι καθολικοί το ίδιο.

Διέφεραν μεταξύ τους παλιά και διαφέρουν μεταξύ τους και τώρα. Ως εκ τούτου τα “φορτία” τους δεν μπαίνουν στο κοινό νεογερμανικό “φορτίο”. Μεταξύ τους οι Νεογερμανοί μοιράζονται μόνον ότι είναι δυνατόν να είναι κοινό και άρα να μοιράζεται μεταξύ τους …Μόνον ό,τι τους αφορά εξίσου και αυτά είναι συγκεκριμένα πράγματα …Πολύ συγκεκριμένα. Η κοινή τους γερμανική ιστορία είναι αυτή, η οποία “περιορίζεται” μέσα στα χρονικά περιθώρια της κοινής τους “ζωής”. Μέσα στα χρονικά περιθώρια της ύπαρξης της Γερμανίας. Ως εκ τούτου δεν μπαίνουν όλα στο ίδιο “τσουβάλι”… Δεν μπαίνει στο ίδιο “τσουβάλι” η Γερμανία του Χίτλερ και της Λούξεμπουργκ με τον προϋπάρχοντα γερμανικό κόσμο.

Στην πραγματικότητα καμία από τις μεγάλες ιστορικές μορφές τού γερμανικού κόσμου δεν είναι ταυτόχρονα ιστορική μορφή τής σύγχρονης Γερμανίας. Ο Γκαίτε, για παράδειγμα, έζησε και πέθανε ως προτεστάντης, όταν δεν υπήρχε το εθνικό κράτος της Γερμανίας. Ο Ότο φον Μπίσμαρκ ήταν ένας εριστικός Πρώσος μεθύστακας φανατικός προτεστάντης, που μισούσε τους καθολικούς Γερμανούς του Νότου και με την προσπάθειά του για “ένωση” στην πραγματικότητα ασκούσε ιμπεριαλιστική πολιτική εις βάρος τους. Ο Νίτσε ήταν ένας Πρώσος αντισιωνιστής φιλόσοφος γερμανικής καταγωγής.

Όλα αυτά τα οποία λέμε είναι πολύ σημαντικά, γιατί με τον τρόπο αυτόν αποδεικνύεται ότι η ιστορία τής σύγχρονης “άθεης” Γερμανίας είναι πολύ συγκεκριμένη. Ξεκινάει από συγκεκριμένο χρονικό σημείο και δεν τους συμπεριλαμβάνει όλους αυτούς. Όσο πιο “πίσω” πάει κανείς, τόσο πιο “αχνή” γίνεται η έννοια της “Γερμανίας” και τόσο πιο πολύ διαφοροποιούνται οι Γερμανοί μεταξύ τους, φτάνοντας στο τέλος να γίνονται μισητοί εχθροί. Γι’ αυτόν τον λόγο οι Γερμανοί, προκειμένου να βρουν κοινά ιστορικά σημεία αναφοράς μεταξύ τους, “συμφώνησαν” να εξετάζουν τα πράγματα έπειτα από μια συγκεκριμένη χρονολογία. Συμφώνησαν να χρησιμοποιούν τις μεγάλες μορφές τού γερμανικού κόσμου μόνον σαν “διακοσμητικά” και όχι ως “δομικά” στοιχεία τής σύγχρονης Γερμανίας.

Αυτή ήταν μια ιστορική ανάγκη για τους Γερμανούς, γιατί σε διαφορετική περίπτωση δεν θα μπορούσαν να συνυπάρξουν όλοι μαζί μέσα σε ένα κράτος. Στην πραγματικότητα έπρεπε όλοι τους να “αρνηθούν” τις καταγωγές τους, ώστε να μπορέσουν να συνυπάρξουν …Να “ξεχάσουν” πως ήταν Πρώσοι ή Βαυαροί ή Αυστριακοί ή οτιδήποτε άλλο …Να ξεχάσουν πως ήταν προτεστάντες ή καθολικοί ή οτιδήποτε άλλο …Να “θυμούνται” μόνον τη γερμανικότητά τους …και αυτήν βέβαια με συγκεκριμένους περιορισμούς …Να τη θυμούνται μόνον μετά από κάποια συγκεκριμένα χρονικά όρια …Να περιοριστούν σε αυτό το οποίο απομένει ως κοινή για όλους τους γερμανική ιστορία και αυτό είναι μόνον ένας Χίτλερ, ένα Ολοκαύτωμα και κάτι “ψιλά” …Κάτι “ψιλά”, τα οποία στο μέλλον θα γίνουν περισσότερα με “σκουπίδια” του τύπου Κολ, Μέρκελ, Σόιμπλε, Βεστερβέλε κλπ.. Μόνον αυτοί οι “πρωταγωνιστές” προστίθενται ως “δομικά” στοιχεία στην ιστορία της σύγχρονης Γερμανίας και όχι ο Νίτσε και ο Γκαίτε.

Κατάλαβε ο αναγνώστης τον λόγο για τον οποίο μιλάμε για “διακοσμητικές” ιστορικές παρουσίες; Ο Νίτσε και ο Γκαίτε έχουν σχέση με τη σημερινή Γερμανία όσο ένα χρυσοποίκιλτο σεμέν επάνω σε μια ηλεκτρονική τηλεόραση …Δηλαδή καμία απολύτως …Παντελώς ασύνδετα και άσχετα στοιχεία είναι μεταξύ τους …Συνυπάρχουν απλά και μόνον για ένα καλύτερο “φαίνεσθαι” …Βρέθηκαν στον ίδιο χώρο και απλά συνδυάσθηκαν για ένα άνευ ουσίας καλύτερο οπτικό αποτέλεσμα. Στην πραγματικότητα άνθρωποι όπως ο Νίτσε ή ο Γκαίτε όχι μόνον δεν είναι “πρότυπα” της Γερμανίας, αλλά είναι απολύτως ανεπιθύμητοι στη σύγχρονη γερμανική πραγματικότητα …Είναι εχθρικοί, εφόσον επαναφέρουν “μνήμες” προγενέστερες της Γερμανίας και άρα ανεπιθύμητες …Είναι για παράδειγμα Πρώσοι, χριστιανοί, πιθανότατα αντισιωνιστές  και όλα αυτά τα χαρακτηριστικά ενεργοποιούν αντανακλαστικά, τα οποία απειλούν τη ενωμένη Γερμανία.

Γι’ αυτόν τον λόγο στην αρχή του κειμένου θεωρήσαμε ως απολύτως δεδομένο πως, ό,τι εμφανίζεται να πιστεύουν οι σύγχρονοι Γερμανοί για τους εαυτούς τους, είναι ψέμα …Ένα τεράστιο ψέμα, το οποίο το δημιούργησαν οι Εβραίοι, για να τους εκμεταλλευτούν και να επικρατήσουν οι ίδιοι στη Γερμανία τής βιομηχανικής εποχής. Οι Εβραίοι είναι οι πραγματικοί ιδρυτές και ιδιοκτήτες της Γερμανίας. Πριν αποφασίσουν οι Εβραίοι για την ίδρυσή της, δεν υπήρχε Γερμανία. Οι Εβραίοι κατέστρεψαν τα γερμανικά κράτη, τα οποία προϋπήρχαν στον ίδιο χώρο και με τα “συντρίμμια” τους δημιούργησαν τη Γερμανία, προκειμένου να εξυπηρετήσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα εθνικά τους συμφέροντα. Εκμεταλλεύτηκαν την άγνοια και την αφέλεια των υπό σύγκρουση γερμανικών φύλων και δημιούργησαν το κράτος-Φρανγκενστάιν το οποίο τους εξυπηρετούσε.

Σε αυτό το σημείο ο αναγνώστης μπορεί να αντιληφθεί την ουσία του προβλήματος, το οποίο “γεννά” την πλάνη γύρω από το γερμανικό ζήτημα. Στη Γερμανία έχουν εγκλωβιστεί σε μια τεράστια “παγίδα” τα γερμανικά φύλα και εξαιτίας αυτής της “παγίδας” αναγκάζονται να παριστάνουν το ενιαίο γερμανικό έθνος. Γιατί μιλάμε για “παγίδευση” και όχι για αυθεντική συμπόρευση; Γιατί η έννοια της “γερμανικότητας” είναι πολύ πιο γενική από αυτήν του έθνους. Η έννοια του έθνους είναι μια πολύ συγκεκριμένη έννοια. Προσδιορίζεται από κοινές πολιτισμικές, θρησκευτικές ή άλλες “ιδρυτικές” θεμέλιες επιλογές μεταξύ των μελών του. Προσδιορίζεται από την κοινή ιστορική “πορεία” αυτών, οι οποίοι ακολούθησαν τις κοινές επιλογές και ταυτίστηκαν μεταξύ τους απέναντι σε διαφορετικούς και πολλές φορές εχθρικούς περίγυρους.

Η έννοια της “γερμανικότητας” δεν πληρεί αυτές τις προϋποθέσεις, εφόσον δεν περιορίζεται από τέτοιες κοινές επιλογές. Δεν προκαλεί κανενός είδους ταύτιση μεταξύ των πληθυσμών της Κεντρικής Ευρώπης. Είναι μια έννοια πολύ γενική και αόριστη. Αφορά γενικά ανθρωπολογικά ή γλωσσικά χαρακτηριστικά πληθυσμών, τα οποία δεν τους καθιστούν όμοιους. Είναι έννοια ομοεπίπεδη με την έννοια —για παράδειγμα— της “σλαβικότητας”. Ανήκουν όλοι οι Σλάβοι στο ίδιο έθνος; Γιατί να ανήκουν οι Γερμανοί; Πράγματι όλοι οι κάτοικοι της Γερμανίας είναι Γερμανοί, όπως πιο “δίπλα” από αυτούς είναι όλοι τους Σλάβοι. Αρκεί όμως αυτή η “συγκατοίκηση”, για να τους κάνει έθνος;

Εφόσον δεν αρκεί για τους Σλάβους, γιατί να αρκεί για τους Γερμανούς; …Απλά πράγματα. Τι σχέση έχει ο θρησκευτικά καθολικός και εθνικά Πολωνός με έναν θρησκευτικά ορθόδοξο και εθνικά Ρώσο; Οι Πολωνοί και οι Ρώσοι αλληλομισούνται μεταξύ τους, άσχετα αν είναι καί οι δύο τους σλαβικοί λαοί. Το ίδιο συμβαίνει και με τους γερμανικούς λαούς. Τι σχέση έχει ο Πρώσος με τον Βαυαρό, που είναι καί οι δύο Γερμανοί; Τι σχέση έχει η ιστορία του προτεστάντη Πρώσου με αυτήν του καθολικού Βαυαρού; Το γεγονός ότι φυλετικά είναι Γερμανοί, δεν σημαίνει τίποτε απολύτως …Αυτό δεν το λέμε εμείς …Αυτό το “λένε” οι τόνοι αίματος, οι οποίοι έχουν χυθεί ανάμεσά τους.

Στην πραγματικότητα μεγαλύτερες διαφορές και μίση χωρίζουν τους Πρώσους με τους Βαυαρούς παρά τους Πολωνούς με τους Ρώσους. Λιγότερο έχουν αλληλοσφαγεί οι Σλάβοι μεταξύ τους από τους Γερμανούς. Όπως λοιπόν είναι γελοίο ένας Ρώσος πολιτικός να θεωρεί ότι, ως Σλάβος, νομιμοποιείται να εκφράζει και τον Πολωνό, επειδή καί οι δύο είναι Σλάβοι και μιλάνε εκδοχές τής ίδιας γλώσσας, άλλο τόσο γελοίο είναι ένας Βαυαρός να θεωρεί ότι, ως Γερμανός, εκφράζει και τον Πρώσο, επειδή επίσης τυπικά είναι όλοι “Γερμανοί” και μιλάνε “γερμανικά” …Αυτό, δηλαδή, που βλέπουμε σήμερα να συμβαίνει στη γερμανική Βουλή.

Αυτό, το οποίο δεν τόλμησε να κάνει ποτέ και κανένας εις βάρος των Πολωνών και των Ρώσων, το τόλμησαν και το κατάφεραν οι Εβραίοι εις βάρος των Πρώσων και των Βαυαρών …Ενώ κανένας δεν τόλμησε να δημιουργήσει τη “Σλαβία”, τόλμησαν οι Εβραίοι και δημιούργησαν τη “Γερμανία” …Ενώ κανένας δεν τόλμησε να δοκιμάσει να υποτάξει τους καθολικούς Πολωνούς στον ορθόδοξο δικέφαλο αετό της Μόσχας, το κατάφεραν οι Εβραίοι με τους Γερμανούς. Υπέταξαν τους καθολικούς Βαυαρούς στον προτεσταντικό πρωσικό αετό του Βερολίνου.

Γι’ αυτόν τον λόγο μπορούμε να μιλάμε χωρίς κανέναν ενδοιασμό για χαϊβάνια, που όμοιά τους δεν υπάρχουν ούτε στις απομακρυσμένες ζούγκλες …Τα μεγαλύτερα χαϊβάνια της ευρωπαϊκής και ίσως της παγκόσμιας ιστορίας …Η ειρωνεία είναι ότι αυτά τα χαϊβάνια, τα οποία τα έχουν “δουλέψει” οι Εβραίοι όσο κανέναν άλλο, ακόμα και σήμερα θεωρούν τους Σλάβους “κατώτερους” ανθρώπους.

…Δεν βλέπουν την “παγίδα” στην οποία έχουν εγκλωβιστεί και κρίνουν τις “καμπούρες” των άλλων …Δεν βλέπουν ότι οι Εβραίοι τούς έχουν υποβάλει σε μια τρομακτική ιστορική “λοβοτομή”, η οποία δεν τους επιτρέπει να “βλέπουν” τίποτε πέρα και πίσω από κάποιες συγκεκριμένες χρονολογίες …Δεν βλέπουν ότι τους έχουν επιβάλει μια επιλεκτική “αμνησία” …Δεν βλέπουν ότι έχουν “σκοτώσει” όλους τους μεγάλους άνδρες του γερμανικού κόσμου, γιατί απλούστατα δεν τους βόλευε ο προφανής θρησκευτικός φανατισμός τους και βέβαια ο εγγενής αντισιωνισμός τους. Σκότωσαν τους χριστιανούς “πατέρες” των Γερμανών, γιατί τους βόλευε να “δουλεύουν” τα “ορφανά”. Ευκολότερη έγινε η ζωή των Εβραίων στη Γερμανία με την “απουσία” ενός Νίτσε.

Αυτήν την “ακρωτηριασμένη” ιστορικά Γερμανία την “εφεύραν” οι Εβραίοι. Τη σύγχρονη “άχρωμη” θρησκευτικά ενωμένη Γερμανία την “εφεύραν” οι Εβραίοι. Για να επιτύχουν αυτήν την ένωση, έπρεπε να αντιμετωπίσουν το θρησκευτικό ζήτημα, το οποίο διαφοροποιούσε τους Γερμανούς μεταξύ τους και τους έδινε την ξεχωριστή τους ταυτότητα. Γνώριζαν πως, από τη στιγμή που θα κατάφερναν και θα “πάγωναν” το μέχρι τότε “καυτό” σημείο των ενδογερμανικών θρησκευτικών συγκρούσεων, όλα τα άλλα θα ήταν εύκολα στη διαχείρισή τους. Γι’ αυτόν τον λόγο οι ισχυρότεροι και δολιότεροι των σιωνιστών αγωνίστηκαν με το απόλυτο πάθος για την “ιδεολογία” μέσα στη Γερμανία.

Γνώριζαν πως μόνον αν παρέκαμπταν το θρησκευτικό ζήτημα, θα ήταν δυνατή η ένωση των δύο κυρίαρχων και διαφορετικών γερμανικών οντοτήτων μέσα στο ίδιο κράτος. Μέσω της ιδεολογίας προσπάθησαν να αμβλύνουν τα μίση μεταξύ των δύο διαφορετικών θρησκευτικών δογμάτων. Προσπάθησαν —και τελικά κατάφεραν— να “βάλουν” μέσα στη Γερμανία τις δήθεν “ιδεολογικές” συγκρούσεις, στις οποίες οι ίδιοι πρωταγωνιστούσαν, προκειμένου να “σκεπάσουν” τις αντίστοιχες θρησκευτικές. Τράβηξαν από το “κάδρο” του γερμανικού διχασμού τον Λούθηρο και έβαλαν τον Μαρξ με τον ίδιο στόχο. “Αγορασμένες” από τους Εβραίους τραπεζίτες ήταν όλες οι δήθεν “σοσιαλιστικές” ιδεολογίες, οι οποίες “χώριζαν” τους Γερμανούς σε νέες “πλατφόρμες”, που θα τους μπέρδευαν και θα τους αποπροσανατόλιζαν. Αυτό δεν το έκαναν οι Εβραίοι από κοινωνική ευαισθησία και πολιτισμό, αλλά από συμφέρον.

Φιλοδοξούσαν ―όπως ορθώς εκ των υστέρων αποδείχθηκε― πως η καταστολή των θρησκευτικών ενστίκτων των κυρίαρχων δογμάτων της Γερμανίας θα τους ευνοούσε. Φιλοδοξούσαν να χωρίσουν τους Γερμανούς σε φανατισμένους σοσιαλοδημοκράτες και χριστιανοδημοκράτες, ώστε να μην θυμούνται ότι προηγουμένως ήταν προτεστάντες ή καθολικοί. “Συντόνισαν” τη σοσιαλοδημοκρατία με την προτεσταντική “συχνότητα” και τη χριστιανοδημοκρατία με την καθολική “συχνότητα” και τα “σκέπασαν” όλα υπό τη δική τους καθοδήγηση και τον δικό τους έλεγχο. Δικά τους κόμματα είναι τόσο το SPD όσο και το CDU. Μόνοι τους επιλέγουν τις ηγεσίες της Γερμανίας. Μόνοι τους επιβάλουν τους ομοσπονδιακούς νόμους τής Γερμανίας. Μόνοι τους σχεδιάζουν την “εθνική” ατζέντα της Γερμανίας.

Επένδυσαν και δικαιώθηκαν για την πίστη τους στην αφέλεια των Γερμανών. Όταν αυτή η κοινωνικά “ευαίσθητη” Γερμανία αναγκάστηκε —προκειμένου να “επιβιώσει” ως ενιαίο κράτος— να μην κάνει διακρίσεις μεταξύ καθολικών και προτεσταντών, ευνόητο είναι πως έπαψε να κάνει διακρίσεις όλων των θρησκευτικών τύπων και άρα διακρίσεις εναντίον των Εβραίων. Κάπου εκεί αναζητούμε το όφελος των Εβραίων από την ενωμένη Γερμανία. Η θρησκευτική “απονεύρωση” της ενωμένης Γερμανίας ήταν ευεργετική μόνον για τους Εβραίους και για κανέναν άλλο.

Οι Γερμανοί έτσι κι αλλιώς —ως λαός— δεν την είχαν και τόσο πολύ ανάγκη για την επιβίωσή τους. Κανένας δεν τους υποχρέωνε να ζήσουν μαζί και να ανέχονται ο ένας τον άλλο. Οι “διαφορετικοί” Γερμανοί θα μπορούσαν να ζήσουν και “χώρια” στα δικά τους “διαφορετικά” κράτη. Ο καθένας από αυτούς είχε την κυριαρχία του στη δική του “γωνιά” …Οι Πρώσοι στην Πρωσία και οι Βαυαροί στη Βαυαρία. Αυτό όμως ήταν μια επιλογή, η οποία δεν βόλευε τους Εβραίους. Αυτούς τους βόλευε μια ενωμένη νέα άθεη Γερμανία, όπου “χωρούσαν” οι παλιοί μισητοί θρησκευτικοί εχθροί και άρα θα “χωρούσαν” και οι ίδιοι. Ανάμεσα στους “αλληλομισούμενους” συγκάτοικους θα “χωρούσαν” και οι μισητοί, παρασιτικοί και “σοσιαλιστές” Εβραίοι.

Γι’ αυτόν τον λόγο δεν “χωρούσε” στη νέα Γερμανία ούτε καν ο φερόμενος ως φυσικός ιδρυτής της …Ο προτεστάντης Πρώσος φανατικός αντισοσιαλιστής Μπίσμαρκ με τον αντικαθολικό του Kulturkampf …Δεν “χωρούσε” δηλαδή στην ενωμένη Γερμανία ούτε αυτός, ο οποίος ήταν θεωρητικά ο “πατέρας” της …Δεν “χωρούσε” τίποτε από όλα εκείνα τα στοιχεία, τα οποία “θύμιζαν” στους Γερμανούς την προηγούμενη “καταγωγή” τους και τη θρησκεία τους. Στην νέα εβραϊκής “κατασκευής” Γερμανία όλα έπρεπε να είναι κοινά και ενιαία, όπως τα ήθελε και τα “ονειρευόταν” ο πραγματικός “πατέρας” τής Γερμανίας, ο Χίτλερ. Όλα θα έπρεπε να είναι “κρύα”, “ουδέτερα” και σχεδόν “αντιγερμανικά”.

Με αυτόν τον τρόπο οι Εβραίοι κατόρθωναν και λειτουργούσαν μέσα στην ιδιόμορφη “πολυδογματική” Γερμανία σαν ξεχωριστό “δόγμα” ανάμεσα στα άλλα δόγματα και όχι ως ξεχωριστή “θρησκεία” μέσα σε ένα αμιγώς χριστιανικό κράτος. Τους βόλευε τους Εβραίους να δημιουργηθεί μια μεγάλη και σχεδόν “άθεη” και ανεκτική Γερμανία, γιατί δεν ήθελαν οι ίδιοι να είναι η μειονότητα, είτε σε μια φανατικά προτεσταντική Πρωσία είτε σε μια φανατικά καθολική Βαυαρία. Η γερμανική ένωση “εξουδετέρωνε” αυτές τις δύο “τάσεις” και αυτό βόλευε τους πονηρούς Εβραίους …Αυτή λοιπόν η “κατασκευασμένη” Γερμανία έκανε τους —κατά παραγγελία των Εβραίων— παγκόσμιους πολέμους.

Γι’ αυτόν ακριβώς τον στόχο αγωνίστηκε ο Χερτσλ …Ο φανατικός σιωνιστής, που σε όλη του τη ζωή υπηρετούσε τα συμφέροντα των Εβραίων …Ο σιωνιστής, που μαζί με τους ομοίους του συνετέλεσαν τα μέγιστα στην “κατασκευή” της ίδιας της έννοιας της “Γερμανίας”. Μιλάμε για τραγικά πράγματα. Οι Εβραίοι κατόρθωσαν αυτό, το οποίο έναν αιώνα πριν θα φαινόταν πραγματικά ακατόρθωτο. Κατόρθωσαν και υπέταξαν απόλυτα τους καθολικούς Γερμανούς του Νότου στους προτεστάντες Γερμανούς του Βορρά.

Μιλάμε για πραγματικό κατόρθωμα, γιατί πώς διαφορετικά μπορείς να περιγράψεις αυτά, τα οποία ακολούθησαν; Πώς είναι δυνατόν σύμβολο της “ενότητας” —και άρα και της “αδελφοσύνης” της Γερμανίας— να είναι ο προτεσταντικός “αετός” της Πρωσίας, όταν αυτός ο “αετός” ήταν το πιο μισητό σύμβολο για τους καθολικούς Βαυαρούς; …Ο αιμοβόρος πρωσικός “αετός”, ο οποίος μέσα στον χρόνο όχι απλά νίκησε τον βαυαρικό “λέοντα”, αλλά τον εξαφάνισε από προσώπου Γης. Γιατί εξαφανίστηκε από παντού ο βαυαρικός “λέοντας” και στη θέση του έμεινε μόνον το μπακλαβαδωτό “τραπεζομάντιλο”, που χρησιμοποιεί η Βαυαρία ως σημαία της;

Πόσο δηλαδή μπορεί να γελάει ο Εβραίος “κατασκευαστής” τής Γερμανίας, όταν βλέπει έναν Βαυαρό πολιτικό, όπως είναι ο Σόιμπλε, να υπερασπίζεται τη γερμανική πολιτική “κάτω” από τον αετό της Πρωσίας; …Συμβαίνει όμως καθημερινά αυτό το “θέατρο” του παραλόγου, γιατί η σύγχρονη Γερμανία —και άρα και η πολιτική της— δεν είναι η φυσική συνέχεια της γερμανικής ιστορίας. Η σύγχρονη Γερμανία είναι ένα απολύτως νέο μόρφωμα, το οποίο δεν έχει σχέση με κανένα από τα προηγούμενα γερμανικά συστήματα, τα οποία προϋπήρξαν στον ίδιο χώρο …Ένα δημιούργημα, το οποίο ξεκίνησε από λευκό “χαρτί” και επάνω του “γράφει” μόνον ό,τι εξυπηρετούσε τους ιδιοκτήτες της και άρα τους Εβραίους.

Η σύγχρονη Γερμανία “διαγράφει” όλη την προηγούμενη ιστορία των γερμανικών λαών που την συνθέτουν και διατηρεί μόνον το “όραμα” του Χίτλερ …Του Χίτλερ αποκλειστικά …Ούτε του Πρώσου Μπίσμαρκ ούτε του Πρώσου Κάιζερ ούτε του Πρώσου Χίντεμπουργκ. Ο Χίτλερ ήταν ο πρώτος Νεογερμανός, ο οποίος με χρήματα των Εβραίων μετέτρεψε το ασταθές πρωσικό “υβρίδιο” της Βαϊμάρης στο σύγχρονο γερμανικό κράτος …Ο Χίτλερ και οι μεθύστακες των μπυραριών. Ο Χίτλερ είναι ο μοναδικός “πατέρας” τού Σόιμπλε …Ο πρώτος Βαυαρός, ο οποίος “υιοθέτησε” πλήρως τους εβραϊκούς σχεδιασμούς και τους μετέτρεψε σε παγγερμανικά “οράματα” …Ο πρώτος Βαυαρός, ο οποίος δήθεν εξέφραζε —στα πλαίσια του “οράματός” του για τη δική του Γερμανία— …και τους Πρώσους.

Αυτό ήταν άλλωστε και το “κόλπο”, για να παγιδευτούν όλοι οι Γερμανοί εντός μιας ενιαίας Γερμανίας …Το “κόλπο”, για να αισθάνονται όλοι οι κουτοπόνηροι Γερμανοί πως έχουν “συμφέρον” από την ενιαία Γερμανία …Το “κόλπο”, για να αισθάνονται πως από την Ένωση “επωφελούνται” οι ίδιοι έναντι των “άλλων” …Το “τυράκι” της “παγίδας”. Αρκούσε γι’ αυτό ένας πληρωμένος από τους Εβραίους Βαυαρός ψευδοηγέτης και η εφαρμογή των πρωσικών ιμπεριαλιστικών οραμάτων εις βάρος των υπολοίπων Γερμανών …Απλά πράγματα. Οι Βαυαροί θα έβαζαν τον “ηγέτη” και οι Πρώσοι το “σχέδιο”. Όλοι ευχαριστημένοι ως  ”πρώτοι”, χωρίς να γνωρίζουν ποιοι κινούσαν από πίσω τα “νήματα” …Όλοι “πρώτοι” και μυστηριωδώς όλοι “πίσω” από τους Εβραίους.

Στο “βήμα” αυτής της μυστηριώδους γερμανικής εξουσίας, που ο ίδιος ο Χίτλερ έφτιαξε, προκειμένου να εξυπηρετήσει το δικό του γερμανικό “όραμα”, μιλάει σήμερα ο Σόιμπλε. Στη “θέση” όπου καθόταν ο Χίτλερ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου, περιμένοντας γερμανικές διακρίσεις, “κάθεται” σήμερα η Μέρκελ, όταν περιμένει διακρίσεις τής Νationalmannschaft …Οι Γερμανοί εξουσιαστές κάθονται στο “βάθρο” που έφτιαξε ο Χίτλερ για τους επιγόνους του, προκειμένου να εξυπηρετήσουν μια “άθεη” Γερμανία, η οποία δεν υπήρχε πριν από αυτόν και την οποία ο ίδιος “έχτισε”

…Μια Γερμανία καθαρά δική του, εφόσον μετά τον πόλεμο των Ναζί η Γερμανία στην πραγματικότητα δεν “αποναζιστοποιήθηκε” ποτέ. Κανένας ναζιστής στην πραγματικότητα δεν τιμωρήθηκε για τα εγκλήματα της Γερμανίας στην Ευρώπη και κανένας δεν αντικαταστάθηκε από τη θέση που κατείχε στην περίοδο του εγκληματικού πολέμου. Οι ίδιοι Ναζί, οι οποίοι στελέχωναν τον κρατικό μηχανισμό της Γερμανίας του Χίτλερ, ήταν οι “δημοκράτες”, που με τα “συγχωροχάρτια” των τοκογλύφων τον στελέχωναν και μετά τον πόλεμο. Τα ίδια Μερσεντές του εγκληματία Friedrich Flick οδηγούσαν προπολεμικά οι Ναζί και τα ίδια Μερσεντές οδηγούν και μεταπολεμικά οι ίδιοι άνθρωποι.

Γιατί λοιπόν μας φαίνεται σήμερα παράξενη η κατά κανόνα προκλητική και αντιευρωπαϊκή γερμανική συμπεριφορά; Γιατί μας φαίνεται παράξενη η αλαζονεία της, η αρπακτικότητά της και η “παντογνωσία” της; …Αυτή είναι η φυσική συμπεριφορά της Γερμανίας, γιατί απλούστατα, ως Γερμανία, δεν έχει άλλη. Ο ναζισμός, δηλαδή, για τη σύγχρονη Γερμανία δεν είναι απλά το φυσικό της θεμέλιο, αλλά το μοναδικό της θεμέλιο …Δεν έχει άλλο …Ας ψάξει κάποιος όσο θέλει, για να βρει κάποιο άλλο. Κανένας Γερμανός, όποιας καταγωγής κι αν είναι, δεν μπορεί να προσδιορίσει την εθνική του ταυτότητα με κάτι άλλο, το οποίο υπήρξε πριν από τον Χίτλερ και τους παγκόσμιους πολέμους. Αυτό, που λέγαμε σε άλλο σημείο για τα tag’s.

Ο σύγχρονος Γερμανός, για ν’ αποδείξει την εθνική του ταυτότητα, μπορεί να επικαλεστεί μόνον τις γερμανικές “συγνώμες”, τις Mercedes και βεβαίως …τα κύπελλα της εθνικής ποδοσφαίρου …Τίποτε άλλο …Εντελώς τίποτε άλλο. Η ιστορία της Πρωσίας έχει πάει στο “νεκροτομείο” των πολιτισμικών “πτωμάτων” μαζί με τους Μάγια και τους Ίνκα …Το ίδιο και η ιστορία της Βαυαρίας. Ολόκληρη Βαυαρία με μια τεράστια ιστορία, η οποία φτάνει μέχρι την αρχαία Ρώμη, κατάντησε να έχει σαν μεγαλύτερη σύγχρονη “μορφή” της ένα αγράμματο σέντερ μπακ τής εθνικής Γερμανίας. “Σκότωσαν” τον Κάιζερ και στη θέση του έβαλαν έναν “Κάιζερ” με κοντά παντελονάκια, ο οποίος ακόμα προσπαθεί να μάθει ανάγνωση και γραφή …Έναν γνήσιο Γερμανό, ο οποίος μπορεί να είναι αστοιχείωτος, αλλά έχει ύφος και τουπέ “ανώτερου”, το οποίο θα ζήλευαν και οι ναζιστές

…Άλλος ένας εθελοντής Βαυαρός, που στο όνομα της “Γερμανίας” αγωνίστηκε για τον “αετό” της Πρωσίας, χωρίς να γνωρίζει ότι με αυτόν τον τρόπο ευθυγραμμίζεται με το “όραμα” του Χίτλερ. Η βαυαρική καταγωγή του και η ταύτισή του ως αρχηγού με την Εθνική Γερμανίας ήταν η τύχη τού παρ’ ολίγον ασφαλιστή Φραντς. Για να καταλάβει και ο αναγνώστης τον λόγο για τον οποίο οι Γερμανοί τον προσέχουν ως “κόρη” οφθαλμού, ενώ δεν υπήρξε ποτέ ο σούπερσταρ του γερμανικού ποδοσφαίρου

…Τραγικό και μόνον να το σκεφτεί κάποιος. Στο ποδόσφαιρο “ξέπεσε” ένα ολόκληρο ευρωπαϊκό φύλο για να βρει έναν κοινό “ήρωα” να “φωτίσει” την πορεία του. Στο ποδόσφαιρο “ξέπεσε” μια ολόκληρη Γερμανία, προκειμένου να βρει ένα κοινό σημείο αναφοράς για ολόκληρο τον γερμανικό λαό. Στα γήπεδα τρέχει και η ―κόρη προτεστάντη πάστορα― Μέρκελ, για να παραστήσει τη φανατική Γερμανίδα. Μπορεί να μην καταλαβαίνει τον λόγο που τρέχουν πάνω-κάτω τόσοι μαντραχαλάδες, αλλά καλό είναι να πανηγυρίζει κάπου-κάπου με το “πόπολο” που ψηφίζει …Καλό είναι και για την σεξουαλικά στερημένη μέγαιρα της Στάζι να παίρνει “μάτι” στα αποδυτήρια των ανδρών …Καλό είναι να δίνει συγχαρητήρια σε ημίγυμνους Τούρκους, οι οποίοι ιδρώνουν για το “μεγαλείο” της Γερμανίας …Κατάντια.

Υπάρχουν όμως κι άλλα πράγματα, τα οποία προκαλούν ακόμα πιο πολύ γέλιο στους γνώστες της κατάστασης. Ακόμα και ο “εθνικός” ύμνος των Γερμανών, ο οποίος τους “συγκινεί” και τους αναγκάζει να “πιάσουν” τις καρδιές τους, είναι ο ύμνος του Χίτλερ. 1. Deutschland, Deutschland uber alles, Uber alles in der Welt, Wenn es stets zu Schutz und Trutze Bruderlich zusammenhalt, Von der Maas bis an die Memel, Von der Etsch bis an den Belt …Αφαίρεσαν τους πρώτους στίχους τής πρώτης στροφής, για να αποκρύψουν το “Deutschland uber Αlles” και διατήρησαν το υπόλοιπο …Αφαίρεσαν το γνωστό και τραγουδάνε το άγνωστο.

Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι οι Γερμανοί τραγουδάνε δυνατά αυτό, το οποίο αυθαίρετα όρισαν ως το πιο νόμιμο και από “μέσα” τους κυριαρχεί το χιτλερικό μέρος του, ως το πιο γνωστό …Ούτε τον ύμνο του Χίτλερ δεν μπόρεσε να αλλάξει η “δημιουργική” και “ανταγωνιστική” Γερμανία …”Το τραγούδι των Γερμανών”, το οποίο γράφτηκε για Γερμανούς, οι οποίοι ήταν Πρώσοι και έγινε αυθαίρετα το “Τραγούδι της Γερμανίας”, το οποίο τραγουδήθηκε για πρώτη φορά από όλους τους Γερμανούς όταν αυτοί ήταν Ναζί …Γιατί να μην ξεκαρδιστεί κάποιος στο γέλιο;

Η Γερμανία, δηλαδή, είναι ένα κράτος, το οποίο υπάρχει μόνον εξαιτίας του σχεδιασμού …Το κράτος της “συγνώμης”. Όταν δεν ζητάει “συγνώμη”, ζητάει δανεικά …Πάντα κάτι ζητάει. Όσο κι αν αυτό δεν αρέσει σε κάποιους, η έννοια της “Γερμανίας” είναι ίσως από τις χειρότερες “πλευρές” της γερμανικής ιστορίας …Ίσως το χειρότερο των συστημάτων, που στη διάρκεια του χρόνου ανέλαβαν να “εκφράσουν” τα γερμανικά φύλα, εφόσον ταυτίζεται μόνον με τις “μαύρες” σελίδες των γερμανικών λαών. Όπως αντιλαμβανόμαστε δεν υπάρχει το παραμικρό θετικό αποτέλεσμα για την Ευρώπη και τον κόσμο από τη βραχεία ιστορία της Γερμανίας.

…Ταυτίζεται απόλυτα με τη “μαυρίλα”, γιατί απλούστατα δεν υπήρχε πριν τους παγκοσμίους πολέμους, τους οποίους η ίδια προκάλεσε. Γερμανία, ως εθνικό κράτος, πριν τους παγκόσμιους πολέμους δεν υπήρχε. Αυτά, για τα οποία ζητάει συγνώμη από τους λαούς, είναι η μοναδική εθνική παράδοση της Γερμανίας …Η κοινή παράδοση των πρώην Πρωσοβαυαρών, που, μόλις ενώθηκαν, ακολούθησαν τις εντολές του Χίτλερ και έβαλαν τις στολές της γερμανικής Βερμαχτ, αιματοκυλώντας την Ευρώπη …Τις στολές εκείνες, οι οποίες τους καθιστούσαν πλέον  Γερμανούς σφαγείς της Ευρώπης …Τις στολές εκείνες, οι οποίες δημιούργησαν τη μόνη πραγματική εθνική “παράδοση” της Γερμανίας …ΔΥΟ ΣΥΓΝΩΜΕΣ, που ήδη έχει δώσει στην Ευρώπη η Γερμανία και μια νέα ΣΥΓΝΩΜΗ, που σύντομα θα κληθεί στο άμεσο μέλλον να ξαναδώσει.

Γι’ αυτόν τον λόγο θεωρούμε ότι ο πραγματικός —και ίσως μόνος— “πατέρας” της Γερμανίας είναι ο Χίτλερ και μαζί μ’ αυτόν και κάτι “τρωκτικά” των μπυραριών, των καταγωγίων και των πεζοδρομίων …Εβραϊκά παράσιτα των ιδεολογιών τύπου Μαρξ, Έγκελς, και Λούξεμπουργκ …Απλά πράγματα, τα οποία κάποιοι δεν θέλουν ν’ “ακούγονται”. Αυτοί οι κάποιοι είναι οι Εβραίοι τοκογλύφοι και χρηματοδότες των ομοεθνών τους “ιδεολόγων” …Οι ξένοι παράγοντες, οι οποίοι μονίμως “παίζουν” με τη γερμανικότητα και την ενότητα των Γερμανών, για να προκαλέσουν συναισθηματικές ταυτίσεις εθνικιστικού τύπου, ώστε να διατηρούν τη συνοχή μεταξύ των διαφορετικών γερμανικών φύλων.

Εβραίοι μιλούν για τη Γερμανία των Γερμανών με μοναδική “προίκα” την κοινή γερμανική γλώσσα και “φορτίο” προφανώς τις κοινές …ενοχές. Εξασφαλίζοντας για τους εαυτούς τους τον ρόλο του υπεράνω πάσης υποψίας “μάρτυρος” του “Ολοκαυτώματος”, προσπαθούν να πετύχουν ταύτιση όλων των Γερμανών και μιας τεχνητά ενιαίας Γερμανίας, για να διατηρούν το “μαγαζί” τους …Μία ταύτιση, η οποία “γέννησε” μόνον κακά τόσο για τους ίδιους τους Γερμανούς όσο και για τους υπόλοιπους Ευρωπαίους …Μία ταύτιση, η οποία είναι “εφεύρημα” των Εβραίων ιδιοκτητών της …Των ιδιοκτητών εκείνων, που ακόμα και σήμερα παραμένουν τέτοιοι. Αυτοί οι ιδιοκτήτες ίδρυσαν, εξόπλισαν και έστρεψαν την ενιαία Γερμανία εναντίον των υπόλοιπων Ευρωπαίων με γνώμονα το δικό τους προσωπικό συμφέρον και όχι το συμφέρον του γερμανικού λαού.

Αυτή η “ιδιωτική” Γερμανία πολύ συγκεκριμένων Εβραίων τραπεζιτών, εκδοτών και βιομηχάνων, δεν έχει υπηρετήσει ποτέ τα ευρωπαϊκά συμφέροντα και βεβαίως ούτε τα γερμανικά …Είναι η Γερμανία-”γκάγκστερ”, που εκτελεί πληρωμένα “συμβόλαια” εναντίον όποιου της υποδείξουν τα “αφεντικά” της …Είναι η Γερμανία της Bild και της ηλιθιότητας, που με το αίμα της εξυπηρετεί ολόκληρη την εβραϊκή συμμορία των Εβραίων τοκογλύφων. Είναι η Γερμανία αυτή, που εξαιτίας της ο γερμανικός λαός δάρθηκε, ταπεινώθηκε και εξευτελίστηκε για περισσότερο από έναν αιώνα …Είναι η Γερμανία αυτή, που για το κέρδος έκανε κατά παραγγελία πολέμους …εξ’ αρχής χαμένους.

Αυτή η ίδια Γερμανία δημιούργησε και τη σημερινή ευρωπαϊκή κρίση χρέους, η οποία καταστρέφει τους ευρωπαϊκούς λαούς και τα κράτη. Αυτή η ίδια άπληστη Γερμανία είναι εκείνη, που κατάντησε να την καταγγέλλει μέχρι και ο Μπερλουσκόνι. Έχει άλλωστε αποδειχθεί στις δικαστικές αίθουσες όλου του κόσμου ότι γερμανικές εταιρείες ήταν αυτές, οι οποίες διέφθειραν μαζικά τις ηγεσίες των ευρωπαϊκών χωρών, προκειμένου να “φορτώσουν” τα κράτη με χρέη και τη Γερμανία με παραγγελίες και άρα με “ανάπτυξη”. Αυτή η Γερμανία “μαγείρευε” τόσο τα δικά της στοιχεία όσο και αυτά των ασθενέστερων κρατών, προκειμένου να έχουν κι αυτά τη δική της “τύχη” …Προκειμένου να οδηγηθούν και αυτά “σιδηροδέσμια” στο ίδιο εβραϊκό “κελί” με τη μεταπολεμική Γερμανία.

Αυτός ήταν ο στόχος των Εβραίων και αυτόν τον στόχο εξυπηρέτησε το “εργαλείο” τους στην Ευρώπη. Με τα παράνομα δάνεια των διεφθαρμένων κυβερνήσεων κατέστρεψαν τα κράτη, για να έχουν την ίδια μοίρα με την κατεστραμμένη από τον πόλεμο Γερμανία. Φιλοδοξούν —μέσω των χρεών— να ελέγξουν ολόκληρη την Ευρώπη με τον απόλυτο εκείνον τρόπο, που το κάνουν και εις βάρος της Γερμανίας. Σε αυτόν τον κόσμο των “κατεστραμμένων” σκλάβων η Γερμανία είναι η “πρώτη” και το απόλυτο “πρότυπο”. Αυτή τη Γερμανία θέλουν οι αφελείς να αναλάβει να οδηγήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση στη “σωτηρία”.

Το μουλάρι της Ευρώπης.

Όταν “παίζεις” με τη φύση, είναι θέμα χρόνου να τιμωρηθείς από αυτήν. Όταν, εξαιτίας των συμφερόντων σου, αποφασίζεις ως λαός να ακολουθήσεις το “παράδοξο”, είναι θέμα χρόνου να το βρεις μπροστά σου. Όταν ως λαός έχεις χάσει την ιστορική σου ταυτότητα και στην πανανθρώπινη “κούρσα” τής διάκρισης όχι απλά δεν είσαι ένα διάσημο “άλογο”, αλλά ούτε καν ένα άσημο “γαϊδούρι”, τότε απλά γίνεσαι ένα δύστροπο “μουλάρι” …Ένα “μουλάρι” ικανό μόνον για να κουβαλάει τις πραμάτειες των αφεντικών του …Ένα “μουλάρι” τεχνητό, που η φύση δεν του επιτρέπει να συμμετέχει στη λειτουργία της με τους όρους της …Ένα “μουλάρι”, το οποίο δεν αναπαράγεται μόνο του και η επιβίωση του είδους του είναι εξαρτώμενη από τα συμφέροντα αυτών που το δημιούργησαν. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με τη Γερμανία. Στη Γερμανία οι Εβραίοι έπαιξαν με τη φύση και τα αποτελέσματα αυτού του παιχνιδιού είναι η απόλυτη εξάρτηση της Γερμανίας από αυτούς.

Σήμερα αυτήν τη Γερμανία την κυβερνά η γενιά της “λοβοτομής”, η οποία παίζει με τα πάντα, γιατί απλούστατα αγνοεί τα πάντα. Όταν μαθαίνεις να ζεις χωρίς “ρίζες”, επειδή αυτό σου επέβαλαν οι Εβραίοι δυνάστες σου, ευνόητο είναι ότι αντιλαμβάνεσαι τα πάντα με τον ίδιο τρόπο …Αντιλαμβάνεσαι τα πάντα χωρίς “ρίζες”. Όταν τα πάντα για σένα ξεκινάνε κάπου το 1945, ευνόητο είναι ότι πρέπει να τα “χτίσεις” από την αρχή. Πρέπει να αρχίσεις να χτίζεις τον “κόσμο” σου και αυτό δεν είναι μόνον επικίνδυνο, αλλά πολλές φορές και γελοίο. Όταν απαρνείσαι τις “ρίζες” της θρησκείας, του πολιτισμού και της ιστορίας σου, είναι βέβαιο ότι θα αρχίσουν τα λάθη. Το αποτέλεσμα δεν είναι απλά να σκέφτεσαι σαν ηλίθιος, αλλά να φέρεσαι και ως τέτοιος.

Αυτό ακριβώς συμβαίνει σήμερα στη Γερμανία. Την ηγεσία της την έχουν αναλάβει τα “γεννήματα” της μεταπολεμικής εβραϊκής “χαβούζας” …Τα “γεννήματα” του “σωλήνα” τού πολιτικώς “ορθού” …Τα “ορφανά” του ναζισμού, που τα πήραν οι Εβραίοι και από τις πολλές “μετάνοιες” και “συγνώμες” τα έκαναν και ηλίθια. Αυτοί οι άθεοι, ανιστόρητοι και ανεκδιήγητοι άνθρωποι προσπαθούν να “χτίσουν” τα πάντα από την αρχή, γιατί στον τεχνητό κόσμο που ζούνε τα πάντα είναι ένα ισοπεδωμένο “οικόπεδο”. Προκειμένου να μην απειλήσουν τα αφεντικά τους και ταυτόχρονα να “υψώσουν” τους εαυτούς τους, “χτίζουν” το απόλυτο “κενό”. Προσπαθούν να καλύψουν το “κενό” αιώνων και να “χτίσουν” από την αρχή τη θρησκεία, τον πολιτισμό και την ανθρώπινη φύση. Τέτοιοι τυχάρπαστοι λοβοτομημένοι “χτίστες” είναι αυτοί, οι οποίοι σήμερα κυβερνούν τη Γερμανία.

…Παρεμβαίνουν αυθαίρετα όπου μπορούν και με όποιον τρόπο θεωρούν ότι εξασφαλίζουν προσωπική προβολή και πολιτικό κέρδος …Παρεμβαίνουν σε όλα τα θέματα χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό. Θεωρώντας λοιπόν ότι και ο Θεός —μαζί με τη Γερμανία— “φύτρωσε” το 1945 σαν “μανιτάρι”, αποφάσισαν να του προσδιορίσουν μόνοι τους το “φύλο” Του. Εφόσον μετά το 1945 δεν έχει δηλώσει ο Υιός τη σχέση Του με τον Πατέρα Του, άνθρωποι σαν την Κριστίνα Σρέντερ θεώρησαν ότι μπορούν να τον “μανιταροποιήσουν” και να Του αφαιρέσουν το “φύλο” Του.

Με τη “σιγουριά” ενός ασθενούς, ο οποίος έχει γενική απώλεια μνήμης μετά από ένα τρομερό ατύχημα, “αποφασίζουν” για τα πάντα σε λευκό “χαρτί”. Θεωρούν ότι αρκεί μια απόφαση της γερμανικής Βουλής, για να υπάρξει αλλαγή σε ένα τέτοιο μεγάλο θρησκευτικό θέμα. Δισεκατομμύρια άνθρωποι διαχωρίστηκαν σε αντιμαχόμενα δόγματα, εξαιτίας της διαφωνίας τους στο θέμα της “εκπόρευσης” του Αγίου Πνεύματος και κάποιοι αφελείς Γερμανοί θέλησαν με μια ψηφοφορία στη Βουλή να αλλάξουν το “φύλο” του Θεού …Άπιστοι υπήρχαν πάντα στον κόσμο, αλλά τόσο ηλίθιοι άπιστοι μόνον στη σύγχρονη Γερμανία τολμούν να εμφανιστούν.

Τα ανάλογα κάνουν και στα ιστορικά θέματα. Έχοντας χάσει την έννοια του “βάθους” της ιστορίας, λειτουργούν και πάλι με τη “ρηχότητα” του 1945. Θεωρώντας λοιπόν ότι η “πορεία” των λαών ξεκινάει μετά το 1945, νομίζουν ότι μπορούν να τους “αξιολογήσουν” όλους, βλέποντας απλά τα ταμειακά τους διαθέσιμα. Με το θράσος τού νεόπλουτου θεωρούν ότι δικαίως καταλαμβάνουν την “πρώτη” θέση στην Ευρώπη, κρίνοντας μόνον τις τσέπες τους. Ξεχνώντας ότι είναι οι ρέκορντμαν των χρεοκοπιών —αλλά και το γεγονός ότι οι ίδιοι ζούνε με τα “χαρτζιλίκια” των Εβραίων τοκογλύφων—, θεωρούν ότι μπορούν να “διδάσκουν” ανταγωνιστικότητα και οικονομική “ηθική” σε όλους τους ιστορικούς λαούς της ανθρωπότητας. Γι’ αυτούς “ανώτεροι” και υπεράνω διδασκαλίας είναι μόνον οι πλουσιότεροι και γι’ αυτόν τον λόγο οι σύγχρονοι Γερμανοί λατρεύουν μόνον τις ΗΠΑ και βέβαια τους Εβραίους.

Επειδή βρέθηκαν με πέντε ευρώ στις τσέπες τους, θεωρούν PIIGS τους λαούς, που τους έβγαλαν από το “σκότος” της βαρβαρότητας και τους έβαλαν στην κοινωνία των πολιτισμένων ανθρώπων. Άνθρωποι, όπως ο “εισαγόμενος” Ρέσλερ, θεωρούν ότι νομιμοποιούνται να “διδάσκουν” πολιτισμό ακόμα και τους Έλληνες. Όπως για τον Ρέσλερ τα πάντα “ξεκινούν” από τη στιγμή που αυτός αντιλήφθηκε τον “γερμανικό” του κόσμο —αγνοώντας ακόμα και τη “φάτσα” του—, έτσι κάνουν και οι υπόλοιποι ομοϊδεάτες του. Αντιλαμβάνονται τον κόσμο “επιφανειακά” και τον κρίνουν με το “μέτρο” της δικής τους ασήμαντης και εφήμερης ύπαρξης. Ανιστόρητοι βάρβαροι, που να επιτέθηκαν με “λύσσα” στον ελληνισμό υπήρξαν πολλοί στον κόσμο, αλλά τόσο ηλίθιοι μόνον στη Γερμανία τολμούν να εμφανιστούν.

Δυστυχώς τα ανάλογα κάνουν οι απερίγραπτοι Γερμανοί και σε θέματα που αφορούν την ίδια την ανθρώπινη φύση. Αγνοούν την ανθρώπινη φύση και αγνοούν τα διδάγματα των χιλιετιών της ανθρώπινης πορείας. Νομίζουν ότι ανακάλυψαν τον κόσμο και δεν σέβονται ούτε καν τις πετυχημένες πρακτικές της ιστορίας. Η αντιμετώπιση της ομοφυλοφιλίας, για παράδειγμα, γίνεται με έναν τρόπο πολύ επιφανειακό και επικίνδυνο για ένα τόσο ισχυρό σύστημα εξουσίας. Ομοφυλόφιλοι υπήρχαν πάντα στην ανθρωπότητα και οι ισχυρότεροι από αυτούς ήταν οι καλύτεροι υπηρέτες της εξουσίας. Το σύστημα όμως μέσα στις χιλιετίες γνώριζε πώς να τους εκμεταλλεύεται και βέβαια πώς να τους προστατεύει, όταν ανήκαν στο δυναμικό του.

Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο που η ομοφυλοφιλία “κρατήθηκε” επί αιώνες στα “παρασκήνια” της ιστορίας. Δεν είναι τυχαίο που ως “ιδιομορφία” δεν “έβγαινε” ποτέ από τις κρεβατοκάμαρες, για να κατακλύσει τα θεσμικά όργανα της εξουσίας. Οι ίδιοι οι ομοφυλόφιλοι θεωρούσαν ότι αυτή η “θέα” ήταν κάτι, το οποίο μακροπρόθεσμα δεν τους συνέφερε. Η “λοβοτομημένη” Γερμανία, νομίζοντας ότι βρίσκεται σε δημιουργικό “οίστρο” —και παράγει “πολιτισμό”—, προσπάθησε κι αυτό το πρόβλημα να το επιλύσει με τον δικό της αφελή και βλακώδη τρόπο.

“Ανακαλύπτοντας” εκ νέου τον κόσμο, ούτε καν αυτήν την μακραίωνη πρακτική εφαρμογή δεν σεβάστηκε. Δεν καταδέχθηκε ούτε καν να “αντιγράψει” προηγούμενες πετυχημένες πρακτικές. Νομίζοντας ότι “ανοίγει” νέους “δρόμους” ανθρωπισμού και πολιτισμού, έκανε Υπουργό των Εξωτερικών της έναν “υπανδρεμένο” άνδρα. Εμφάνισε σαν κοινωνικό πρότυπο μια τρελή “αδερφή”, που συχνάζει στα gay bar όλου του κόσμου …Μια εκβιαζόμενη “αδερφή”, που είναι προφανές πως, όποιος θέλει να κάνει δουλειές με τη γερμανική κυβέρνηση, γνωρίζει σε ποιοtoy boy πρέπει να απευθυνθεί.

Σαν να μην έφτανε αυτό το τρομερό πολιτικό ατόπημα, πήγε η Μέρκελ —με την ιδιότητα της θαμώνος των αποδυτηρίων των ποδοσφαιρικών ομάδων— και προσπάθησε να ενθαρρύνει τους ομοφυλόφιλους παίκτες να “αποκαλύψουν” την “ιδιαιτερότητά” τους. Το αποτέλεσμα; Η γερμανική κοινωνία πήρε λάθος “μήνυμα” και το λάθος “μήνυμα” τις περισσότερες φορές συνεπάγεται και λάθος “απάντηση”. Η Γερμανία πλέον δείχνει τις “αρρώστιες” της, χωρίς να ντρέπεται και αυτό είναι επικίνδυνο για την ίδια. Αυτά, τα οποία επί αιώνες έκρυβαν οι λαοί, σήμερα στη Γερμανία βγαίνουν φόρα παρτίδα. Οι λανθασμένες επιλογές τής ηγεσίας έφεραν τα ανεπιθύμητα αποτελέσματα και αυτά, όπως ήταν φυσικό, εξέθεσαν ανεπανόρθωτα τη γερμανική κοινωνία.

Σε ανύποπτο χρόνο οι Γερμανοί πολιτικοί πήγαν να απαγορεύσουν με νόμο την κτηνοβασία και βρέθηκαν αντιμέτωποι με απρόβλεπτες αντιδράσεις. Από αυτές τις αντιδράσεις των θιγομένων έμαθε το αποσβολωμένο παγκόσμιο ακροατήριο ότι μια μεγάλη “πόλη” της Γερμανίας αποτελείται αποκλειστικά από κτηνοβάτες …Κτηνοβάτες με “αιτία” …Κτηνοβάτες με σοβαρή “σχέση” και καλό “σκοπό”. Και βέβαια μιλάμε μόνον για τους φανερούς, γιατί οι κρυφοί μάλλον θα είναι περισσότεροι. Μερικοί από αυτούς βγήκαν δημοσίως να υπερασπιστούν τα “αισθήματά” τους και τις πολυετείς τους “σχέσεις”, διαβεβαιώνοντάς μας ότι συνευρίσκονται ερωτικά με τα κτήνη, έχοντας προηγουμένως εξασφαλίσει τη σύμφωνη “γνώμη” των τετράποδων “συντρόφων” τους …Μέχρι τώρα γνωρίζαμε τους κτηνοβάτες από ανάγκη και σεξουαλική στέρηση και οι Γερμανοί μας αποκάλυψαν ότι στην κτηνοβασία υπάρχει και “αίσθημα”.

Ευρισκόμενοι αυτοί οι άρρωστοι άνθρωποι σε ένα “πολιτισμικό” ντελίριο, το οποίο συναντάται συχνά στους προθάλαμους των τρελοκομείων, ανέπτυξαν μια πρωτάκουστη για τον σύγχρονο πολιτισμό επιχειρηματολογία περί της κτηνοβασίας. Οι Γερμανοί κτηνοβάτες μπέρδεψαν τα ανώτερα με τα εμετικά και “ψέλλισαν” κάτι περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πασαλείφοντάς τα με ζωικά κόπρανα. Νόμισαν μάλιστα ότι “επαναστατούν” κατά του πουριτανισμού και ότι γίνονται φορείς νεωτεριστικών ιδεών, που κανένας πριν από αυτούς δεν είχε “τολμήσει” να αγγίξει. Το μόνο που δεν μας είπαν για κάποια εξωτικά τετράποδα είναι ότι δικαιούνται —μετά από πολυετή σχέση με Γερμανό “επιβήτορα”— και τη γερμανική υπηκοότητα.

Γιατί να υπάρχει μόνον ο γερμανικός ποιμενικός και όχι και ο γερμανικός γορίλας μετά από μακρόχρονη σχέση με Γερμανό κτηνοβάτη; Αυτό δεν πρέπει να το εξετάσει η Σρέντερ ως αρμόδια υπουργός για όλων των τύπων τις “οικογένειες”; Αφού λύσει το πρόβλημα του “φύλου” του Θεού, ας λύσει και το πρόβλημα των κοινωνικών παροχών, που δικαιούνται τα ζώα που “χηρεύουν”. Γιατί να χάνει τη σύνταξη του Γερμανού συντρόφου της μια φτωχή “μετανάστρια” από την Αφρική; …Επειδή είναι ζέβρα; Θα της φερθούμε ρατσιστικά, επειδή είναι μισή “μαύρη”, ενώ στην πραγματικότητα είναι μισή “άσπρη”; …Αδίστακτοι ανώμαλοι υπήρξαν πολλοί στον κόσμο, αλλά τόσο ηλίθιοι μόνον στη Γερμανία τολμούν να εμφανιστούν.

Αυτήν τη “ρηχή” ιστορικά και πολιτισμικά Γερμανία κάποιοι τη θεωρούν “εγγυητή” της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό το εβραϊκό ντοπαρισμένο “πρόβατο” έβαλαν επικεφαλής τής ευρωπαϊκής αγέλης των λεόντων …Η απόλυτη τραγική ειρωνεία. Γι’ αυτόν τον λόγο μιλάμε για γερμανικά “μούτρα”, τα οποία δεν “βλέπονται”. Αλίμονο στην Ευρώπη, αν αυτή γίνει κάποτε σαν τη Γερμανία. Αν η μοίρα της Ενωμένης Ευρώπης είναι η μοίρα της υποταγμένης στους Εβραίους Ενωμένης Γερμανίας, τότε πρέπει να την αρνηθούμε. Ο στόχος ήταν να ενωθούν οι Ευρωπαίοι, για να εξασφαλίσουν ευκολότερα την ελευθερία και όχι να ενωθούν, για να μπουν ομαδικά στο ίδιο δουλοστάσιο με τους Γερμανούς. Καλύτερα διασπασμένοι οι Ευρωπαίοι και ανεξάρτητοι, παρά ενωμένοι σε συνθήκες δουλείας.

Εδώ βέβαια αποκαλύπτεται και η σημαντικότητα του ρόλου της Βαυαρίας. Θεωρούμε τη στάση της Βαυαρίας καθοριστική για το μέλλον όχι μόνον της Γερμανίας, αλλά της ίδιας της Ευρώπης. Θεωρούμε ότι ο “λέων” της Βαυαρίας  πρέπει να αποκοπεί από το “τσίρκο” της ναζιστικής Γερμανίας. Καθίσταται πλέον ανάγκη να αποσχισθεί η Βαυαρία από το ψευδοκράτος της Γερμανίας. Να αποσχισθεί, ώστε η υπόλοιπη Γερμανία να “αναγκαστεί” να πάρει τον εθνικό “χαρακτήρα” τής προτεσταντικής Πρωσίας, ώστε να πάψει να λειτουργεί ως επικίνδυνο απεθνικοποιημένο και άθεο “υβρίδιο”, το οποίο απειλεί τους πάντες.

Αυτή η εθνική και θρησκευτική “εξειδίκευση” της Γερμανίας είναι η μόνη που μπορεί να εξασφαλίσει στην Ευρώπη την ασφάλεια. Είναι η μόνη που μπορεί να καταστήσει τη “Γερμανοπρωσία” ομοειδή με τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά έθνη. Μόνον με αυτόν τον τρόπο θα ξεχωρίσει η εβραϊκή “ήρα” από το γερμανικό “σιτάρι” και θα απαλλαγεί η Ευρώπη από την εβραϊκή “μπίζνα” με το όνομα “Deutschland”. Αυτός ο διαχωρισμός των γερμανικών λαών μεταξύ τους είναι η προϋπόθεση, για να “σωθεί” και η ίδια η Βαυαρία. Καθίσταται πλέον επιτακτική η ανάγκη για την επιβίωση και της ίδιας, εφόσον καθημερινά αλλοιώνονται και τα δικά της ειδικά χαρακτηριστικά …Καθημερινά “σβήνει” από τη συλλογική “μνήμη” των Βαυαρών ό,τι μπορεί να σημαίνει η έννοια της “Βαυαρίας” γι’ αυτούς.

Η “μπουλντόζα”, που λέγεται “εβραϊκή προπαγάνδα”, χρησιμοποιώντας ανθρώπους όπως τον Βεστερβέλε ή την Σρέντερ, καθημερινά αλλοτριώνει την εθνική και θρησκευτική ταυτότητα των Βαυαρών. Σε μια Βαυαρία, η οποία ακούει τον εθνικό της ύμνο να αρχίζει με το “Ο Θεός μαζί σου, εσύ γη της Βαυαρίας”, καλό θα είναι οι Βαυαροί να αρχίσουν να προετοιμάζονται να ακούσουν “Το Θεό μαζί σου, εσύ γη της Βαυαρίας” (…”Den Gott mit dir, du Land der Bayern”). Σε λίγο θα τους απαγορεύσουν και τις θρησκευτικές “λιτανείες”, γιατί στη χώρα θα “βασιλεύουν” μόνον οι “θεοί” της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου …και βέβαια οι “άγιοι” της Μπάγερν Μονάχου .

Οι μόνες “λιτανείες”, οι οποίες θα γίνονται στο μέλλον στη Γερμανία θα είναι αυτές των παγκοσμίων κυπέλλων κάθε τέσσερα χρόνια. Ο Άγιος Βονιφάτιος θα γίνει “αλλαγή” και στη θέση του θα “περάσει” ο “μεγάλος” Φραντς Μπεκενμπάουερ …Θα φύγει από τη βαυαρική “ομάδα” ένας “ασήμαντος” άγιος του χριστιανισμού και θα μπει ένας “θεός” της Γερμανίας και “άγιος” της Βαυαρίας ταυτόχρονα …”Το” Φραντς —σε λίγα χρόνια— …για να μην έχει πρόβλημα με τον σεξισμό η Σρέντερ, όταν θα προσπαθεί να διηγηθεί “λαμπρές” γερμανικές ποδοσφαιρικές ιστορίες στην επόμενη κόρη της.

Μιλάμε για καταστάσεις πρωτοφανείς, τις οποίες μόνον ναζιστές θα μπορούσαν να μεθοδεύσουν …Οι ναζιστές, οι οποίοι έβαζαν τα παιδιά τους κάτω από λάμπες υπέρυθρης ακτινοβολίας, για να τα ξανθύνουν και με αυτόν τον τρόπο να τα “γερμανοποιήσουν” …Μιλάμε για “πολιτισμό” …Οι λάμπες, οι οποίες σήμερα χρησιμοποιούνται για να διατηρούν ζεστά τα κεμπάπ, χρησιμοποιήθηκαν κάποτε για να “παράγουν” τους “φρέσκους” Γερμανούς του Χίτλερ.

Όταν, προκειμένου να καταφέρεις μια αυθαίρετη, βίαιη και γρήγορη “γερμανοποίηση”, δεν έχεις ως βοήθεια κανένα ιστορικό δεδομένο, φυσικό είναι να καταφεύγεις στις “λάμπες” και τα χρωμοσαμπουάν, ώστε να δημιουργήσεις κοινά και “ανώτερα” χαρακτηριστικά στον πληθυσμό που σε ενδιαφέρει. Αυτά έκαναν τότε οι Ναζί και αυτά κάνουν και σήμερα. Για τη γρήγορη “γερμανοποίηση” των πληθυσμών παλαιότερα ήταν οι “λάμπες” και σήμερα είναι το ποδόσφαιρο και η οικονομική άνθηση. Παλαιότερα “κατώτεροι” Γερμανοί ήταν οι μελαχρινοί ή οι ανάπηροι και σήμερα είναι οι πιστοί χριστιανοί ή αυτοί οι οποίοι “θυμούνται” τις εθνικές τους καταγωγές.

Ο βασικός στόχος όλων αυτών των ειδικών της “ευγονικής” ήταν πάντα —και εξακολουθεί να είναι ακόμα και σήμερα— η Βαυαρία. Η εχθρική για τον καθολικισμό της και “ύποπτη” για τον φιλελληνισμό της Βαυαρία, η οποία ακόμα και σήμερα αντιστέκεται στη “γερμανοποίησή” της. Όμως, οι Εβραίοι είναι αποφασισμένοι να την “γερμανοποιήσουν” …Να την “γερμανοποιήσουν” πάση θυσία …Να την “γερμανοποιήσουν” έστω κι αν καταφύγουν σε μια ιδιόμορφη “γενοκτονία”. Η Βαυαρία βρίσκεται σήμερα υπό μια ιδιότυπη γερμανική “κατοχή”. Τα παιδιά των Ναζί στην κυριολεξία “θερίζουν” το ανθρώπινο δυναμικό, το οποίο δεν συμβιβάζεται με τις δικές τους απόψεις.

Ό,τι καλύτερο, εξυπνότερο και ικανότερο διαθέτει η Βαυαρία, απομονώνεται και “εξουδετερώνεται” και στη θέση τους αναδεικνύονται μόνον οι φανατικοί “Γερμανοί”, οι οποίοι επιλέγονται από τα εβραϊκά “φίλτρα” …Αυτοί είναι που προωθούνται στον γερμανικό κρατικό μηχανισμό της Βαυαρίας. Άνθρωποι άθεοι, διεθνιστές, νεοταξίτες, οι οποίοι υιοθετούν την “ιδεολογία” της Γερμανίας και οι οποίοι είναι τόσο “μοντέρνοι”, που θεωρούν την ιστορική “μνήμη” μια ξεπερασμένη συνήθεια “κατώτερων” ανθρώπων …Τόσο “μοντέρνοι”, που οι απόψεις τους δεν διαφέρουν καθόλου από εκείνες του Χίτλερ και του Γκαίμπελς …Άνθρωποι, οι οποίοι παίρνουν από το Βερολίνο έτοιμη τη “λίστα” των politically correct απόψεων, τις οποίες —επ’ αμοιβή— πρεσβεύουν στη Βαυαρία …Άνθρωποι, οι οποίοι με χρήματα των Εβραίων έχουν σπουδάσει στις ΗΠΑ και “διδάσκουν” στη Βαυαρία τον νεογερμανικό “πολιτισμό”.

Με αυτούς τους ανθρώπους οι Εβραίοι επιχειρούν να “ξηλώσουν” από τη Βαυαρία ό,τι διατηρεί την ιστορική της “μνήμη”. Είναι αποφασισμένοι να μην επιτρέψουν τίποτε να υπάρχει στη Βαυαρία ως “αναμνηστικό” τής προηγούμενης ιστορίας της και να τους απειλεί. Θα τα ισοπεδώσουν όλα, για να έχουν μονίμως υπό τον έλεγχό τους τον “ασθενή” με το τεράστιο κενό “μνήμης”. Θα την βάλουν στο “χειρουργείο” και δεν θα της αφήσουν τίποτε. Ήδη η βαυαρική νεολαία έχει αρχίσει να εμφανίζει συμπτώματα εθνικής αμνησίας.

Μόνον στην “αρένα” της Μπάγερν Μονάχου τής επιτρέπεται να εκφράζεται ελεύθερα με τα εθνικά της σύμβολα και να γιορτάζει τη “βαυαρικότητά” της …Μόνον στον χώρο όπου η “βαυαρικότητα” εκφράζεται με άναρθρες κραυγές βαρβάρων …Στον χώρο όπου το βαυαρικό έθνος μετατρέπεται σε γερμανική φυλή των …”Τor..Τor”.

Όλες αυτές τις αντιβαυαρικές πολιτικές πρέπει να τις σταματήσουν οι ίδιοι οι Βαυαροί πριν η “βλάβη”, η οποία θα προκληθεί στον λαό τους, θα είναι μη αναστρέψιμη. Η Βαυαρία μπορεί και πρέπει να ηγηθεί μιας πανευρωπαϊκής προσπάθειας να απαλλαγούμε από την εβραϊκή “χαβούζα” του Ρήνου, η οποία μολύνει μέχρι “θανάτου” την Ευρώπη. Όλα αυτά πρέπει να σταματήσουν πριν γίνουν θανάσιμα και ο καλύτερος τρόπος είναι να σταματήσουν από “μέσα” και όχι από έξω …Να σταματήσουν από εσωτερική αντίδραση και όχι από εξωτερική επιβολή …Η καλύτερη θεραπεία είναι η αυτοθεραπεία και αυτό είναι δυνατόν να συμβεί στη Γερμανία για όσο διάστημα υπάρχουν “ψήγματα” ιστορικής “μνήμης” στα έθνη της.

Η ευσεβής Βαυαρία δεν έχει λόγο να ανέχεται ολόκληρη αυτήν τη γερμανική “αρρώστια” των διορισμένων από τους Εβραίους άθεων του Βορρά …Η πλούσια Βαυαρία δεν έχει λόγο να πληρώνει τα πανάκριβα ιμπεριαλιστικά σχέδια των Εβραίων “σοσιαληστών” και των πρώην σταλινικών του Βορρά.  Δεν την συμφέρει να παραμένει σε αυτήν την αρνητική κατάσταση. Της κοστίζει πολύ σε χρήμα, για να παραμένει προσδεμένη σε αυτό το “παρδαλό” άρμα. Δεν την συμφέρει να παραμείνει στον γερμανικό “κορμό”. Ήδη οι Βαυαροί διαμαρτύρονται απέναντι στη γερμανική εξουσία κάθε φορά που αντιλαμβάνονται απειλή για τις εθνικές τους αντιλήψεις και τα εθνικά τους συμφέροντα.

Διαμαρτυρήθηκαν για τα χρήματα εκείνα, τα οποία καταβάλει η Βαυαρία για να χρηματοδοτηθεί το “μαυσωλείο” της βερολινέζικης Γερμανίας, αλλά διαμαρτυρήθηκαν επίσης πολύ έντονα για τις αντιχριστιανικές ηλιθιότητες της Σρέντερ. Ήδη ο πρωθυπουργός της Βαυαρίας —και πρόεδρος της χριστιανοκοινωνικής Ένωσης (CSU)—, Χορστ Ζεεχόφερ κατέφυγε στα συνταγματικά δικαστήρια, προκειμένου να σταματήσει η Βαυαρία να χρηματοδοτεί τους “νταβατζήδες” του Βορρά. Ταυτόχρονα η υπουργός Κοινωνικών Υποθέσεων της Βαυαρίας —και μέλος του ίδιου κόμματος— Κριστίν Χάντερταουερ κατακεραύνωσε σε βαθμό προσβολής τη θρησκευτικά “αναλφάβητη” και προφανώς ναζίστρια Σρέντερ.

Όλα αυτά είναι η κορυφή του “παγόβουνου” της σύγκρουσης αυτής, η οποία μαίνεται υπογείως στη Γερμανία εδώ και δεκαετίες. Μια σύγκρουση, η οποία, για όσο διάστημα η οικονομική άνθιση “ταΐζε” τους Γερμανούς, βρισκόταν σε ύφεση, εφόσον κανένας δεν ήθελε να ζημιωθεί από μια ενδεχόμενη εξασθένιση της κερδοφόρας Γερμανίας. Μια σύγκρουση, την οποία οι Εβραίοι με τον έλεγχο των ΜΜΕ κατόρθωναν και την “υποβάθμιζαν”, σπρώχνοντάς την στις κερκίδες των ποδοσφαιρικών ομάδων. Τώρα όμως, που η οικονομική κρίση “βαθαίνει” στην Ευρώπη και αρχίζει και απειλεί και την ίδια τη Γερμανία, αυτήν η σύγκρουση δεν θα μπορεί να κρυφτεί και θα γίνεται διαρκώς οξύτερη.

Όπως εύκολα αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης, δεν είμαστε εμείς αυτοί, οι οποίοι “εφεύραν” αυτήν την ενδογερμανική σύγκρουση. Εμείς απλά περιγράφουμε αυτά, τα οποία γνωρίζουμε ότι συμβαίνουν στα γερμανικά κοινωνικά “παρασκήνια”. Από εκεί και πέρα λέμε στους Βαυαρούς να κάνουν την ανάγκη φιλοτιμία και να την τελειώσουν άπαξ και δια παντώς αυτήν τη σύγκρουση, εφόσον είναι βέβαιον ότι αυτή η ιστορία δεν θα πάει μακριά. Δεν είναι δυνατόν η πολύ πιο αδύναμη Καταλονία —για μικρότερες και πολύ πιο ασήμαντες διαφορές με τη Μαδρίτη— να θέλει να αποσχισθεί από την Ισπανία και η πλούσια Βαυαρία να ανέχεται να την κυβερνά από το Βερολίνο η πρώην σταλινική “πλέμπα” και οι Εβραίοι τοκογλύφοι.

Όμως, όπως και να έχει, για όποιους λόγους κι αν εκδηλωθεί η σύγκρουση αυτήν, κρίνουμε πως θα είναι αναπόφευκτη. Έτσι όπως επιδεινώνεται διαρκώς η οικονομική κρίση, είναι μαθηματικά βέβαιον πως, αν δεν αλλάξει κάτι σε ριζικό βαθμό, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα διαλύσει στα “χέρια” τής Γερμανίας. Εμείς απλά προβλέπουμε πως, πριν διαλύσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι βέβαιον ότι θα δούμε διασπαστικές τάσεις μέσα στην ίδια τη Γερμανία. Για όσο διάστημα η γερμανική “ηθική” επιβάλει απάνθρωπα οικονομικά μέτρα μόνον στους άλλους λαούς και όχι στους Γερμανούς, η Γερμανία δεν κινδυνεύει. Όταν το πρόβλημα θα αρχίσει να “μπαίνει” μέσα στη Γερμανία, τότε τα πράγματα θα αλλάξουν.

Ήδη ο Σόιμπλε “προϊδέασε” τους Γερμανούς για “μέτρα” άνω των 6 δις ευρώ. Όταν αυτά τα “μέτρα” θα αρχίσουν να περιορίζουν τα “βοηθήματα” τα οποία απολαμβάνει ο γερμανικός λαός, τότε οι αντιδράσεις θα είναι πολλές και ίσως ανεξέλεγκτες. Όταν μαζί με αυτά τα μέτρα θα αρχίσει να τους απειλεί και η ύφεση και η ανεργία που αυτήν συνεπάγεται, τότε τα πράγματα θα γίνουν “εκρηκτικά”. Θα γίνουν εκρηκτικά σε μια Ευρώπη “εύφλεκτη” …Πάρα πολύ “εύφλεκτη”, εφόσον, αν δεν αντιμετωπιστεί η σημερινή οικονομική κρίση —η οποία απειλεί να ξεσηκώσει μια ακόμα μεγαλύτερη κοινωνική κρίση—, η Ευρωπαϊκή Ένωση και βέβαια το κοινό της νόμισμα δεν θα έχουν τύχη.

Η κοινωνική έκρηξη πλησιάζει και αν αυτήν συνδυαστεί με μια ταυτόχρονη νομισματική κρίση, η Ευρώπη θα κινδυνεύσει να δει “τοπία” του Μεσαίωνα. Σε αυτήν τη “ρευστή” Ευρώπη η κυρίαρχη Γερμανία θα κληθεί να αντιμετωπίσει υπό συνθήκες κρίσης και τα δικά της εσωτερικά προβλήματα. Σε μια Ευρώπη, η οποία έχει ήδη μπει σε μια διαδικασία λιτότητας και εξαντλεί τις εσωτερικές αντοχές της, η Γερμανία θα πρέπει να δοκιμάσει και τις δικές της “αντοχές” …Μιλάμε για βίους παράλληλους. Μαζί με τη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να περιμένουμε και τη διάλυση της Γερμανίας. Είναι αδύνατον οι πλούσιοι Γερμανοί του γερμανικού Νότου να δεχθούν λιτότητες, για να “σωθούν” οι υπάλληλοι των Εβραίων του Βορρά.

…Vae victis, είπε ο Γαλάτης Βρέννος στους ηττημένους Ρωμαίους, “παίζοντας” με την αδυναμία τους. Αλίμονο στους ηττημένους και αλίμονο στη Γερμανία, αν χάσει αυτήν τη μάχη για την κηδεμονία της Ευρώπης …Θα είναι η τελευταία της μάχη. Μια ηττημένη Γερμανία σε συνθήκες οικονομικής κρίσης είναι βέβαιον ότι θα γίνει η χλεύη όλων εκείνων των λαών, που αυτή πρόσβαλε για την οικονομική τους κατάσταση. Θα γίνει η χλεύη των κάθε λογής Μπερλουσκόνι, οι οποίοι έχουν αρχίσει να υποπτεύονται τον ρόλο της και να “ψελλίζουν” τα σωστά και τα πρέποντα…Θέμα χρόνου είναι …Στην κυριολεξία θα τη “μουντζώσει” η ιστορία τη Γερμανία.

Η φύση σκοτώνει με ταπεινωτικό τρόπο τα μουλάρια και η φύση θα “εξοντώσει” με τον ίδιο τρόπο και τη Γερμανία του Χίτλερ και της Μέρκελ …Απόλυτα ταπεινωτικά και χωρίς ίχνος μεγαλείου …Ούτε αίμα ούτε πόνος …Στους στάβλους πεθαίνουν μόνα τους τα μουλάρια και όχι στα πεδία των μαχών …Απόλυτη ξεφτίλα και απαξίωση θα χαρακτηρίζουν τον “θάνατο” της Γερμανίας …Θα γελάσει ο κάθε πικραμένος με την τύχη της Γερμανίας. Ο χρόνος, όπου όλα και όλοι σε αυτόν τον κόσμο θα κριθούν —για να γίνει επιτέλους το “ταμείο” της ανθρώπινης “πορείας”—, πλησιάζει …Θα κριθούν άνθρωποι, αλλά θα κριθούν και λαοί για την προσφορά τους στην ανθρώπινη ανάπτυξη και στον πολιτισμό.

Αναμφίβολα η Βαυαρία ή η Πρωσία έχουν σημαντικές θέσεις στην ευρωπαϊκή ιστορία. Με την ιστορία τους και τη λειτουργία τους συνέβαλαν στην ανάπτυξη της σύγχρονης Ευρώπης όπως και όλα τα υπόλοιπα μεγάλα έθνη της ηπείρου. Όμως, η “χαβούζα” τού Χίτλερ ούτε στους “προκριματικούς” της ιστορίας δεν δικαιούται να φτάσει. Λαός, που —στη σύντομη “πορεία” του— το μόνο που έχει καταφέρει να προσθέσει στο “κεφάλαιό” του είναι Δύο χαμένους Παγκόσμιους Πολέμους και Τρία κερδισμένα Παγκόσμια Κύπελλα ποδοσφαίρου, είναι σίγουρο ότι θα “αποκλειστεί” από τις επόμενες “φάσεις” της κρίσης.

Αλίμονο στη Γερμανία αν φτάσει σε αυτήν την ώρα της μεγάλης “κρίσης” με ηγεσίες σαν τη σημερινή. Θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι …το παλιό “αίσθημα” του Χανς.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

Δημιουργός της θεωρίας του ΥΔΡΟΧΟΟΥ

http://eamb-ydrohoos.blogspot.com

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ

1933 – 2013. Ογδόντα χρόνια γερμανικής «φαγούρας».

Δικαίωση σε χρόνο ρεκόρ.

Στις 18 Ιανουαρίου δημοσιεύσαμε το κείμενο για τη Γερμανία και η “δικαίωσή” μας “ήρθε” σε λιγότερες από 10 ημέρες. Στις 26 Ιανουαρίου η Μέρκελ απλά “επιβεβαίωσε” με τον πιο απόλυτο τρόπο τις θέσεις μας. Η γνωστή θαμώνας των ποδοσφαιρικών αποδυτηρίων, ως “αρχηγός” του ανύπαρκτου γερμανικού έθνους, εκμεταλλεύτηκε τη μοναδική ευκαιρία να εκφράσει έναν υποτίθεται παγγερμανικό λόγο, για να την ακούσει ένα υποτίθεται παγγερμανικό ακροατήριο. Ελλείψει νέων παγκοσμίων και ευρωπαϊκών κυπέλλων και διακρίσεων από την εθνική ομάδα ποδοσφαίρου, το μόνο, το οποίο απέμενε για την ψευδοεθνική γερμανική προπαγάνδα, ήταν και πάλι ο Χίτλερ …Ο πραγματικός και μοναδικός “πατέρας” τής Γερμανίας.

Τι μας είπε η Μέρκελ επ’ ευκαιρία μιας επετείου; …Μας δημοσιοποίησε τα αποτελέσματα τις ογδοντάχρονης “γερμανικής” φαγούρας. Μας εξήγησε με τον πιο επίσημο τρόπο —και εκ της θέσεώς της, ως απολύτως αρμόδια— τι ακριβώς σημαίνει “Γερμανία” και βέβαια “Γερμανός” πολίτης ογδόντα χρόνια μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Χίτλερ. Επί λέξη μας είπε: “Φυσικά, έχουμε (οι Γερμανοί) μια διαρκή ευθύνη για τα εγκλήματα του εθνικοσοσιαλισμού, για τα θύματα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και πάνω από όλα, επίσης, για το Ολοκαύτωμα …Πρέπει να το πούμε σαφώς από γενιά σε γενιά και θα το πω και πάλι: με θάρρος, με το θάρρος του πολίτη, ο κάθε ένας ξεχωριστά δεν πρέπει να επιτρέψει τον ρατσισμό και τον αντισημιτισμό να έχουν καμία τύχη“.

Η Μέρκελ με αυτόν τον απλό τρόπο επιβεβαιώνει το μυστικό στο “χτίσιμο” της σύγχρονης γερμανικής “παράγκας”. Τι μας λέει με το “μήνυμά” της, αν αυτό “αποκωδικοποιηθεί”; Μας αποκαλύπτει μέσα σε δύο μικρές παραγράφους τι ακριβώς είναι για το Βερολίνο η σύγχρονη Γερμανία και ο σύγχρονος Γερμανός. Η ηγέτιδα της Γερμανίας μάς περιγράφει τι ακριβώς είναι στην πραγματικότητα η Γερμανία. Η Γερμανία, σύμφωνα με τα λεγόμενά της, είναι το κράτος εκείνο, το οποίο έχει “διαρκή ευθύνη” για τα εγκλήματα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Γιατί “φορτώνεται” οικιοθελώς με μια τέτοια “διαρκή ευθύνη”; Γιατί απλούστατα η Γερμανία, ως κράτος, έχει μόνιμη ανάγκη ύπαρξης και εκτός από τα εγκλήματα αυτά δεν υπάρχει κανένα άλλο “συνεκτικό” στοιχείο μεταξύ των λαών που την συνθέτουν. Η “διαρκής” ευθύνη δημιουργεί προϋποθέσεις μονιμότητας και αυτό είναι το ζητούμενο.

Αυτή είναι η Γερμανία σύμφωνα με την Μέρκελ …Είναι η Γερμανία των γερμανόφωνων λαών, οι οποίοι έχουν “διαρκή ευθύνη” απέναντι στον ένα και μοναδικό λαό-”αφέντη”. Αυτόν, ο οποίος ταυτίζεται με το αντικείμενο αυτής της ευθύνης και άρα το Ολοκαύτωμα. Η Μέρκελ, δηλαδή, συνδέει όλους τους Γερμανούς με μια “ευθύνη”, την οποία δημιούργησε ο “αντιμέγας” Χίτλερ …Μια “ευθύνη” απέναντι στα “αφεντικά” τής Γερμανίας, που είναι τα “θύματα” του Ολοκαυτώματος και άρα οι Εβραίοι.

Όμως, η Μέρκελ δεν “σταμάτησε” μόνον στην περιγραφή του “ορισμού” τής σύγχρονης Γερμανίας. Ως αρμόδια ηγέτης αυτού του τεχνητού κράτους, ανέλαβε να προσδιορίσει και την έννοια του “Γερμανού πολίτη”. Ο Γερμανός —σύμφωνα με την Μέρκελ— δεν είναι για παράδειγμα το “παιδί” του Γκαίτε ή του Λούθηρου ή του Νίτσε, όπως θα πιθανολογούσε κάποιος αδαής …Γερμανός δεν είναι ο πολίτης εκείνος, ο οποίος από γενιά σε γενιά θα αγωνιστεί για τα “οράματα” των “πατέρων” τής Γερμανίας, την Ελευθερία της πατρίδας και τη Δημοκρατία …Γερμανός είναι ο πολίτης της Γερμανίας εκείνος, ο οποίος από γενιά σε γενιά θα φροντίζει να περνά το μερκελικό “μήνυμα” τής Γερμανίας …Το “μήνυμα” της “διαρκούς ευθύνης” …Γερμανός είναι εκείνος, ο οποίος θα είναι υποτίθεται αντιρατσιστής, αλλά προπάντων ΦΙΛΟΣΙΩΝΙΣΤΗΣ …Γερμανός είναι μόνον αυτός, ο οποίος με θρησκευτική σχεδόν προσήλωση δεν θα αφήσει στη Γερμανία να έχει ο αντισιωνισμός καμία “τύχη”. Για τον αντιρατσισμό δεν απαιτείται τόση προσήλωση, εφόσον …οι Έλληνες …είναι τεμπέληδες.

Ο αναγνώστης μπορεί να καταλάβει τον λόγο, που υπάρχει η “εμμονή” με τον “αντιχιτλερισμό”. Οι δούλοι των Εβραίων “απεχθάνονται” σε βαθμό λατρείας τον Χίτλερ. Στην κυριολεξία “λατρεύουν” να τον μισούνε, γιατί χωρίς αυτόν δεν υπάρχει ούτε η Γερμανία ως κράτος ούτε οι Γερμανοί ως έθνος. Στον Χίτλερ οφείλουν τα πάντα και από αυτόν περιμένουν όλα τα μελλούμενα. Ο Χίτλερ τους “χάρισε” το Ολοκαύτωμα και άρα τη “διαρκή ευθύνη” που έχει ανάγκη η Γερμανία, για να “βαδίζει” ως κράτος μέσα στον χρόνο. Ο Χίτλερ τούς “χάρισε” το αντισιωνιστικό αντιπρότυπο, για να “εφεύρουν” το φιλοσιωνιστικό “πρότυπο”, που έχει ανάγκη ο γερμανικός ανθρωπότυπος, για να “δηλώσει” την δήθεν ειδική “εθνική” του παρουσία.

Ο ρατσισμός και ο αντισιωνισμός του Χίτλερ λειτουργεί ως “φάρος” για τη γερμανική κοινωνία …Πραγματικός “φάρος”, που την κατευθύνει εκεί όπου βολεύει τα αφεντικά της και άρα τους χρηματοδότες του. Δεν έχει σημασία αν εμφανίζεται ως “εχθρικός”. Θέμα σχεδιασμού είναι όλα. Είτε “Μέγας” είναι κάποιος είτε “Αντιμέγας”, η δουλειά γίνεται όταν είναι ορατός από το πόπολο και το κατευθύνει ως φάρος. Ο φάρος είναι χρήσιμος γιατί σε κατευθύνει και όχι επειδή σε “στεγάζει” …”Όργανο” με συγκεκριμένη χρηστική αξία είναι και όχι ασφαλές λιμάνι να σε φιλοξενεί στην “αγκαλιά” του …Απλά πράγματα. Ακόμα και ο πιο σωτήριος φάρος είναι για τα πλοία εχθρικός σε βαθμό καταστροφής σε περίπτωση που τον προσεγγίσουν περισσότερο από όσο επιτρέπεται.

Ένας τέτοιος σωτήριος και κατευθυντήριος φάρος για τη Γερμανία είναι ο Χίτλερ …Ο “μοναδικός” και “υπέρλαμπρος” γερμανικός “φάρος”, που απλά το γερμανικό κράτος πρέπει επιμόνως να “αρνείται”. Αυτό το γνωρίζει η σταλινικιά Μέρκελ και αυτό “αναπαράγει” με τις δηλώσεις της …Τις εμετικές και ναζιστικές δηλώσεις της. Γιατί ναζιστικές; Γιατί επιθυμία της είναι να διατηρήσει στη ζωή τη Γερμανία του Χίτλερ. Να την διατηρήσει όπως την είχε σχεδιάσει ο Χίτλερ με τους Εβραίους δανειστές του. Να την διατηρήσει με τους πάγιους αντιευρωπαϊκούς στόχους της. Να διατηρήσει “ζωντανή” την αυθαίρετη Γερμανία, που “έχτισαν” οι Εβραίοι με τα δάνειά τους, για να κατακτήσουν την Ευρώπη. Τη Γερμανία των κορόιδων, που παλιότερα τους “έσερνε” ο Χίτλερ με τον φυσικό αντισιωνισμό τους και σήμερα τους “σέρνουν” οι ίδιοι άνθρωποι με τον άνωθεν επιβεβλημένο φιλοσιωνισμό τους.

Γι’ αυτόν τον λόγο μπορούμε να μιλάμε για απόλυτη επιβεβαίωση του κειμένου μας. Η Μέρκελ με τις δηλώσεις της επιβεβαίωσε την ορθότητα της κάθε λέξης τού κειμένου μας. Αν υπήρχε πραγματικό γερμανικό έθνος, ο ηγέτης του δεν θα έκανε αυτού του είδους τις άθλιες δηλώσεις. Θα έκανε τελείως διαφορετικές δηλώσεις. Δεν θα δεχόταν να φορτωθεί ο ίδιος “διαρκείς” υποχρεώσεις από λάθη προκατόχων του και ούτε θα “φόρτωνε” στον λαό του “διαρκείς” υποχρεώσεις από τα λάθη των προγόνων του. Θα έλεγε ότι το έθνος του “διαγράφει” τα “χρέη” του παρελθόντος και βλέπει μόνον το μέλλον του. Θα έλεγε ότι το έθνος συνεχίζει τη μακραίωνη πορεία του μέσα στον χρόνο όπως αυτή “χαράχτηκε” από τους θεμελιωτές “πατέρες” του. Θα αναγνώριζε βεβαίως τα σφάλματα, τα λάθη ή τις παραλείψεις, οι οποίες πάντα χαρακτηρίζουν τις εθνικές ιστορίες, αλλά μέχρι εκεί.

Το “σφάλμα” του χιτλερικού ολοκαυτώματος σε μια τέτοια περίπτωση θα γινόταν μια “παρένθεση”, η οποία απλά θα έκλεινε. Θα παραδιδόταν στην ιστορία και στη λήθη. Εφόσον “πληρώθηκαν” τα κόστη της από τη γενιά που έσφαλε, δεν υπάρχει λόγος να “ακολουθεί” σαν “χρέος” τις γενιές τού μέλλοντος. Οι Γερμανοί δεν ήταν ούτε οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι που εγκλημάτησαν ως λαός στην ανθρώπινη ιστορία. Γιατί να επωμιστούν οι επόμενες γενιές των Γερμανών τη “διαρκή ευθύνη”; Γιατί οι Γερμανοί να είναι αναγκαστικά φιλοσιωνιστές, όταν κανένας δεν γνωρίζει την πορεία του ίδιου του σιωνισμού; Γιατί στο όνομα των εγκλημάτων τού Χίτλερ να αναγκάζονται σήμερα οι Γερμανοί να ανέχονται και να δικαιολογούν τα εγκλήματα των σιωνιστών στην Παλαιστίνη;

Από τη στιγμή λοιπόν που η Μέρκελ δεν κλείνει τη χιτλερική “παρένθεση”, σημαίνει ότι δεν συμφέρει τα αφεντικά της να την κλείσει …Σημαίνει ότι δεν συμφέρει τη θέση εξουσίας που καταλαμβάνει να την κλείσει. Δεν την κλείνει, γιατί στην πραγματικότητα αυτή η “παρένθεση” είναι η Γερμανία. Τα ογδόντα χρόνια, τα οποία πέρασαν από την ανάληψη της εξουσίας από τον Χίτλερ, δεν είναι απλά μια “παρένθεση” της γερμανικής ιστορίας, αλλά η μοναδική γερμανική ιστορία. Αν κλείσει αυτή η “παρένθεση”, στην επόμενη “στροφή” της ιστορίας οι δρόμοι των Γερμανών θα χωρίσουν …Οι Πρώσοι θα “στρίψουν” αντίθετα από εκεί που θα πάνε οι Βαυαροί.

Το ρεσιτάλ της Καγκελαρίας δεν σταματά στο “μεγαλόπνοο” και “βαθυστόχαστο” μήνυμα της Μέρκελ. Η δυστυχισμένη, που παριστάνει την Καγκελάριο της Γερμανίας, στις 6 Φεβρουαρίου θα μεταβεί στο Παρίσι, προκειμένου να παρακολουθήσει με τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ έναν φιλικό ποδοσφαιρικό αγώνα των εθνικών ομάδων των δύο κρατών και φυσικά να μιλήσουν για πολιτική …Ό,τι μ’ ό,τι …Πάλι στα “τιμημένα” σώβρακα και στις “ιερές” φανέλες θα καταλήξει να αναζητά ιδεολογικά “στηρίγματα” η πρώην χαφιές της Στάζι. Με “αχυρένια” θεμέλια προσπαθεί να θεμελιώσει το “ανταγωνιστικότερο” έθνος της Ευρώπης.

Η Γερμανία κινδυνεύει να γίνει η μεγαλύτερη πλάκα της ευρωπαϊκής και όχι μόνον ιστορίας …Το έθνος-επιχείρηση της χαζής γριάς των αποδυτηρίων, της τρελής αδερφής και του σακάτη …Ογδόντα χρόνια ψεύτικης ιστορίας. Ακόμα και οι ΗΠΑ έχουν πιο βαθιά κι αυθεντική εθνική ιστορία από τη Γερμανία. Θα γελάνε οι μελλοντικές γενιές με το “δούλεμα” που επιχειρούν —και δυστυχώς για περίπου ογδόντα χρόνια επιτυγχάνουν— κάποιοι εις βάρος των Γερμανών. Οι Εβραίοι για περίπου ογδόντα χρόνια “αρμέγουν” απροβλημάτιστα το γερμανικό “φέουδό” τους και οι Γερμανοί δουλοπάροικοι —”εθνικά” εκστασιασμένοι και υποχρεωτικά φιλοσιωνιστές— φωνάζουν ……«Tor…Tor»”.

Πηγή -->